Cochrane Review: Psychological and educational interventions for preventing depression in children and adolescents

Abstract Background Depression is common in young people, has a marked negative impact and is associated with self‐harm and suicide. Preventing its onset would be an important advance in public health. Objectives To determine whether psychological or educational interventions, or both, are effective in preventing the onset of depressive disorder in children and adolescents. Search methods The Cochrane Depression, Anxiety and Neurosis Review Group's trials registers (CCDANCTR) were searched at the editorial base in July 2010. Update searches of MEDLINE, EMBASE, PsycINFO and ERIC were conducted by the authors in September 2009. Conference abstracts, reference lists of included studies and reviews were searched and experts in the field contacted. Selection criteria Randomised controlled trials of psychological or educational prevention programmes, or both, compared with placebo, any comparison intervention, or no intervention for young people aged 5 to 19 years‐old, who did not currently meet diagnostic criteria for depression or who were below the clinical range on standardised, validated, and reliable rating scales of depression, or both, were included. Data collection and analysis Two authors independently assessed studies for inclusion and rated their quality. Sample sizes were adjusted to take account of cluster designs and multiple comparisons. We contacted study authors for additional information where needed. Main results Fifty‐three studies including 14,406 participants were included in the analysis. There were only six studies with clear allocation concealment, participants and assessors were mostly not blind to the intervention or blinding was unclear so that the overall risk of bias was moderately high. Sixteen studies including 3240 participants reported outcomes on depressive diagnosis. The risk of having a depressive disorder post‐intervention was reduced immediately compared with no intervention (15 studies; 3115 participants risk difference (RD) ‐0.09; 95% confidence interval (CI) ‐0.14 to ‐0.05; P<0.0003), at three to nine months (14 studies; 1842 participants; RD ‐0.11; 95% CI ‐0.16 to ‐0.06) and at 12 months (10 studies; 1750 participants; RD ‐0.06; 95% CI ‐0.11 to ‐0.01). There was no evidence for continued efficacy at 24 months (eight studies; 2084 participant; RD ‐0.01; 95% CI ‐0.04 to 0.03) but limited evidence of efficacy at 36 months (two studies; 464 participants; RD ‐0.10; 95% CI ‐0.19 to ‐0.02). There was significant heterogeneity in all these findings. There was no evidence of efficacy in the few studies that compared intervention with placebo or attention controls. Authors' conclusions There is some evidence from this review that targeted and universal depression prevention programmes may prevent the onset of depressive disorders compared with no intervention. However, allocation concealment is unclear in most studies, and there is heterogeneity in the findings. The persistence of findings suggests that this is real and not a placebo effect. Plain Language Summary Psychological and educational interventions for preventing depression in children and adolescents Depressive disorder is common and has a major impact on the functioning of young people. The aim of this review was to assess the effectiveness of programmes designed to prevent its onset. We found that, compared with no intervention, psychological depression prevention programmes were effective in preventing depression with a number of studies showing a decrease in episodes of depressive illness over a year. There were some problems with the way the studies were done but despite this the results are encouraging. We found data to support both targeted and universal programmes, which is important as universal programmes are likely to be easier to implement. We recommend that further research be undertaken to identify the most effective programmes and to test these in the real world.

بررسی Cochrane: مداخله‌های آموزشی و روانی برای پیش‌گیری از افسردگی در کودکان و نوجوانان

چکیده پس‌زمینه افسردگی در جوانان شایع است، تاثیر منفی قابل‌توجهی دارد و با خودکشی و خودکشی همراه است. جلوگیری از شروع آن یک پیشرفت مهم در سلامت عمومی خواهد بود. اهداف تعیین اینکه آیا مداخله‌های روان‌شناختی یا آموزشی یا هر دو در پیش‌گیری از شروع اختلال افسردگی در کودکان و نوجوانان موثر هستند یا خیر. روش‌های جستجو The Cochrane، اضطراب و neurosis Group's Group's Group's (CCDANCTR)در ژوئیه ۲۰۱۰ در پایگاه سرمقاله جستجو شدند. به روز رسانی های of، embase، PsycINFO و ERIC توسط نویسندگان در سپتامبر ۲۰۰۹ انجام شد. چکیده کنفرانس، لیست مرجع مطالعات و مرور در این زمینه مورد جستجو قرار گرفت و متخصصان در این زمینه با آن‌ها تماس گرفتند. معیارهای انتخاب افراد جوان ۵ تا ۱۹ ساله که در حال حاضر فاقد معیارهای تشخیصی برای افسردگی بودند یا از معیارهای تشخیصی استاندارد شده، معتبر، معتبر و قابل‌اعتماد بودند در مقایسه با دارونما یا هر دو در مقایسه با دارونما از نظر افسردگی و افسردگی مورد مقایسه قرار گرفتند. جمع‌آوری و تحلیل داده دو نویسنده به طور مستقل مطالعات را برای گنجاندن و ارزیابی کیفیت آن‌ها ارزیابی کردند. اندازه‌های نمونه با توجه به طرح‌های خوشه‌ای و مقایسات چندگانه تنظیم شدند. ما با نویسندگان برای اطلاعات اضافی که در آن‌ها مورد نیاز است تماس گرفتیم. نتایج اصلی پنجاه و سه مطالعه از جمله شرکت کنندگان ۱۴،۴۰۶ در این تحلیل گنجانده شدند. تنها شش مطالعه با concealment تخصیص واضح وجود داشت، شرکت کنندگان و ارزیاب‌ها اغلب متوجه مداخله یا کوری نشدند، به طوری که خطر کلی جانبداری در حد متوسط بالا بود. شانزده مطالعه از جمله ۳۲۴۰ شرکت‌کننده نتایج را در زمینه تشخیص افسردگی گزارش کردند. خطر ابتلا به اختلال افسردگی بلافاصله در مقایسه با هیچ مداخله‌ای کاهش یافت (مطالعه ۱۵)؛ فاصله اطمینان ۹۵ % (CI)، در ساعت سه‌تا نه ماه (۱۴ مطالعه؛ ۱۷۵۰ نفر: CI -۰.۱۱؛ ۹۵ % CI = تا ۰.۰۱). هیچ مدرکی دال بر تداوم اثربخشی در ۲۴ ماهگی وجود نداشت (۸ مطالعه؛ ۲۰۸۴ participant؛ ۹۵ % CI -۰.۰۴ تا ۰.۰۳)اما شواهد محدودی از کارآمدی را در ۳۶ ماه (دو مطالعه: ۴۶۴ شرکت‌کننده، RD -۰.۱۰؛ ۹۵ % CI = تا -۰.۰۲)نشان داد. در تمام این یافته‌ها، ناهمگونی قابل‌توجهی وجود داشت. هیچ مدرکی دال بر اثربخشی در این مطالعه وجود نداشت که مداخله با دارونما یا کنترل توجه را مقایسه می‌کرد. نتیجه‌گیری‌های مولفین شواهدی از این بررسی وجود دارد که برنامه‌های پیش‌گیری از افسردگی هدفمند و عمومی ممکن است از شروع اختلال افسردگی در مقایسه با هیچ مداخله‌ای جلوگیری کند. با این حال، مخفی شدن تخصیص در اغلب مطالعات مشخص نیست، و در این یافته‌ها heterogeneity وجود دارد. تداوم یافته‌ها نشان می‌دهد که این یک اثر واقعی و نه یک اثر پلاسبو است. خلاصه زبان ساده مداخله‌های روان‌شناختی و تربیتی برای پیش‌گیری از افسردگی در کودکان و نوجوانان اختلال depressive شایع بوده و تاثیر عمده‌ای بر عملکرد جوانان دارد. هدف از این بازبینی ارزیابی اثربخشی برنامه‌هایی است که برای پیش‌گیری از شروع آن طراحی شده‌اند. ما دریافتیم که در مقایسه با هیچ مداخله‌ای، برنامه‌های پیش‌گیری از افسردگی روانشناختی در پیش‌گیری از افسردگی با تعدادی از مطالعات نشان می‌دهند که در طول یک سال، کاهش افسردگی را نشان می‌دهند. مشکلاتی در نحوه انجام مطالعات وجود داشت اما با وجود این نتایج دلگرم‌کننده هستند. ما داده‌هایی برای حمایت از برنامه‌های هدفمند و جهانی پیدا کردیم که به عنوان برنامه‌های جهانی برای اجرای آن‌ها آسان‌تر است. ما توصیه می‌کنیم که تحقیقات بیشتری برای شناسایی کارآمدترین برنامه‌ها و آزمایش این ها در دنیای واقعی انجام شود.

ترجمه شده با