A review of planktivorous fishes: Their evolution, feeding behaviours, selectivities, and impacts
The classical approach of limnologists has been to consider the interactions between lake ecosystem components as an unidirectional flow of influence from nutrients to the phytoplankton, to the zooplankton, and finally to the fish, through successive controls by physical, chemical, and biological processes (Straškraba, 1967). The effect of planktivorous fishes on zooplankton and phytoplankton communities was not recognized until the studies of Hrbáček et al. (1961), Hrbáček (1962), Brooks & Dodson (1965) and Straškraba (1965). They showed that (1) in ponds and lakes in the presence of planktivorous fishes the zooplankton communities were composed of smaller bodied species than in those lacking planktivores, and (2) the resulting small-bodied zooplankton communities affected the phytoplankton communities. Although the variability of the phytoplankton response to fish predation showed the importance of other factors (such as nutrient limitation and interspecific competition of algae), these studies emphasized that zooplankton and phytoplankton communities can be affected by the feeding selectivity of planktivorous fishes. During the last two decades, many limnological studies have focused on this dramatic impact of fish on plankton communities. The direct response of zooplankton communities to visual fish predation (i.e. particulate feeding) has been of major interest, whereas the multilevel effects of filter-feeding fish (predation on zooplankton plus grazing on phytoplankton) have been neglected. The objectives of this review are to document fish-plankton interrelationships in order to (1) provide insights into the impact of fish on plankton communities, and (2) outline mechanistic models of planktivory according to the feeding repertory and the selectivity of the fish, the adaptive responses of the plankton, and the environmental conditions.The approach adopted here is based on field and laboratory experimental results derived from the literature on tropical and temperate freshwater (occasionally marine) systems. Four types of planktivorous fish are distinguished: the gape-limited larvae and small fish species, the particulate feeders, the pump filter feeders, and the tow-net filter feeders. For each type of planktivore, the mechanisms of prey selection are analyzed from the point of view of both the predator and the prey. To investigate the main determinants of the predator feeding selectivity, and to discuss its potential effects on prey communities, the predation-act is divided into a sequence of successive events (Holling, 1966): detection, pursuit, capture, retention, and digestion for particulate feeders; and capture, retention, and digestion for filter feeders. The strengths and weaknesses of various measures of selectivity (i.e. electivity indices), as well as their appropriate usages are considered. Available prey selection models and optimal foraging theories are analyzed for the different planktivore feeding modes. Mechanistic models based on Holling's (loc. cit.) approach are proposed for each feeding mode to determine differential prey vulnerabilities and optimal diet breadth.This review has application to several fields, including general ecology, limnology, fisheries management (for example, utilization of planktonic resources, stocking, introduction, or maintenance of natural fish populations), and biological control of the eutrophication processes (biomanipulation approaches). It emphasizes the real need for more knowledge of the feeding selectivity and food utilization of planktivores. It concludes that predator and prey are mutually adapted. Thus, in most cases, study of plankton dynamics and water quality should include the assessment of fish predation and grazing pressures.
مروری بر ماهی‌های planktivorous: تکامل آن‌ها، رفتارهای تغذیه‌ای، selectivities و اثرات
رویکرد کلاسیک of در نظر گرفتن تعاملات بین اجزای اکوسیستم دریاچه به عنوان یک جریان تک جهتی از نفوذ از مواد مغذی به فیتوپلانکتون ها، زئوپلانکتون ها و در نهایت به ماهی‌ها، از طریق کنترل‌های متوالی با فرایندهای فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی است (Straskraba، ۱۹۶۷). اثر ماهی‌های planktivorous بر روی جوامع زئوپلانکتون و فیتوپلانکتون تا زمان مطالعات of و همکاران (۱۹۶۱)، Hrbacek (۱۹۶۲)، بروکس & Dodson (۱۹۶۵)و Straskraba (۱۹۶۵)شناسایی نشد. آن‌ها نشان دادند که (۱)در دریاچه‌ها و دریاچه‌ها در حضور ماهی‌های planktivorous، جوامع زئوپلانکتون ها از گونه‌های bodied کوچک‌تر نسبت به آن‌هایی که فاقد planktivores هستند، تشکیل شده‌اند و (۲)اجتماعات جانوری که از نظر جثه کوچک هستند بر جوامع فیتوپلانکتون تاثیر گذاشته‌اند. اگرچه تنوع در واکنش فیتوپلانکتون ها به شکار ماهی‌ها نشان‌دهنده اهمیت سایر فاکتورها (مانند محدودیت غذایی و رقابت بین گونه‌ای جلبک‌ها)می‌باشد، این مطالعات تاکید می‌کنند که جوامع زئوپلانکتون و فیتوپلانکتون می‌توانند تحت‌تاثیر گزینش پذیری تغذیه ماهیان planktivorous قرار گیرند. در طول دو دهه گذشته، بسیاری از مطالعات limnological بر روی این تاثیر چشمگیر ماهی‌ها در جوامع پلانکتونی متمرکز شده‌اند. واکنش مستقیم جوامع زئوپلانکتونی به صید ماهی (به عنوان مثال تغذیه ذرات)مورد توجه عمده قرار گرفته‌است، در حالی که تاثیرات چند سطحی تغذیه از نوع صافی (شکار بر روی زئوپلانکتون به علاوه چرای دام‌ها)نادیده گرفته شده‌است. اهداف این بررسی، بررسی روابط متقابل پلانکتونی و پلانکتونی به منظور (۱)ایجاد بینش‌هایی در مورد تاثیر ماهی بر روی جوامع پلانکتونی، و (۲)طرح مدل‌های مکانیکی of براساس نتایج آزمایشگاهی و آزمایشگاهی برگرفته از ادبیات در سیستم‌های آب شیرین و معتدل شیرین (گاه دریایی)می‌باشد. چهار نوع ماهی planktivorous مشخص می‌شوند: لارو gape و گونه‌های ماهی‌های کوچک، the ذرات، the فیلتر پمپ، و the فیلتر دو خالص. برای هر نوع از planktivore، مکانیسم‌های انتخاب شکار از نظر هر دو شکارچی و شکار مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌گیرند. برای بررسی عوامل موثر بر انتخاب پذیری تغذیه شکارچی، و برای بحث در مورد اثرات بالقوه آن بر روی جوامع شکار، اقدام به شکار به یک توالی از رویداده‌ای متوالی تقسیم می‌شود (holling، ۱۹۶۶): کشف، تعقیب، ثبت، و هضم برای فیدرهای ذرات؛ و ثبت، نگهداری و هضم برای فیدرهای فیلتر. نقاط قوت و ضعف معیارهای مختلف گزینش پذیری (یعنی شاخص‌های electivity)، همچنین کاربردهای مناسب آن‌ها در نظر گرفته می‌شوند. مدل‌های انتخاب طعمه و تئوری‌های جستجوی بهینه برای حالت‌های مختلف تغذیه planktivore مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌گیرند. مدل‌های Mechanistic مبتنی بر Holling's (loc). این روش برای هر روش تغذیه برای تعیین نقاط ضعف شکار افتراقی و بازنگری رژیم غذایی مناسب پیشنهاد شده‌است که شامل اکولوژی کلی، limnology، مدیریت شیلات (برای مثال، بهره‌برداری از منابع پلانکتونی، جوراب، معرفی و نگهداری جمعیت ماهی طبیعی)و کنترل بیولوژیکی فرآیندهای eutrophication (رویکردهای biomanipulation)است. این امر بر نیاز واقعی برای آگاهی بیشتر از گزینش پذیری و استفاده غذایی از planktivores تاکید می‌کند. این نتیجه‌گیری به این نتیجه می‌رسد که شکار و شکار به طور متقابل سازگار هستند. بنابراین در بیشتر موارد مطالعه دینامیک پلانکتونی و کیفیت آب باید شامل ارزیابی وضعیت شکار ماهی و فشار چرا باشد.
ترجمه شده با 
ترجمه کنید