Reef development at the Frasnian/Famennian mass extinction boundary
A newly compiled global reef database indicates that the 5–6 Myr long Frasnian (Late Devonian) metazoan reef episode had relatively low diversity compared to Middle Devonian highs (with over 200 genera of calcitic rugose and tabulate corals). Following an initial early rise after Late Givetian coral and stromatoporoid extinctions, reefs expanded for the last time during mid-Frasnian sealevel highstands, but declined markedly in the Late Frasnian (rhenana-linguiformis conodont zones), below the Frasnian/Famennian (F/F) boundary. Globally, metazoan reefs were wiped out by the end Frasnian: some Famennian reefs, while partly retaining the structure of the underlying carbonate platform, were built by cyanobacterial consortia such as Renalcis, Rothpletzella, Girvanella and Epiphyton. During the Famennian, foraminiferans with calcite walls became abundant for the first time in the Phanerozoic, adding a new dimension to carbonate platforms. Colonial rugose corals (phaceloid, cerioid and thamnasterioid modules) were absent in the early post-extinction phases up into the mid-Famennian, and very rare and non-reef-building later, but solitary deep-water Lazarus corals survived locally. Coral–sponge reefs are unknown from the 21 Myr long Famennian, also a time of very low platform carbonate production. Rare, small, isolated stromatoporoid sponge, and lithistid sponge patch reefs returned episodically during the Famennian in North America, western Europe, Australia and China: the aragonitic stromatoporoids became extinct at the end of the Famennian. During a Late Devonian tectonically very active, collisional Caledonian mountain-building phase, oceanic and atmospheric cooling, accompanied by sealevel lowstand systems, exposed most carbonate platforms, accelerating coastal erosion and karsting. This increased the amount of clastics in the shelf-slope setting, in the last 1–3 Myr prior to the F/F boundary, often burying reefs. Immediately following, there were protracted losses in nearly all major tropical shelf, benthic marine invertebrates, exceeded only by the end Permian extinctions in severity. There is no apparent link between black, organic-rich horizons and reef demise at or close to the F/F boundary. The F/F boundary not also marks the largest change from widespread flooded Early and Mid-Paleozoic continental cratons to narrow, distal shelves, but also spikes the largest known global Phanerozoic shift in atmospheric O2 enrichment, and CO2 drawdown. This threshold matched the rise of the first tropical rainforests, and expansion of terrestrial biomes on the tropical coastal lowlands formerly occupied by carbonate platforms.
توسعه Reef در مرز انقراض انبوه Frasnian / Famennian
یک پایگاه اطلاعاتی در سطح جهانی جدید نشان می‌دهد که قسمت ۵ - ۶ میر long (اواخر Devonian)در مقایسه با highs Devonian (بیش از ۲۰۰ سرده of rugose و tabulate corals)تنوع نسبتا کمی داشته‌است.
پس از افزایش اولیه اولیه پس از Late coral و stromatoporoid extinctions، صخره‌ها برای آخرین بار در طول نیمه - sealevel گسترش یافتند، اما در اواخر Frasnian (مناطق rhenana - linguiformis conodont)، زیر مرز Frasnian / Famennian (F / F)به طور قابل‌توجهی کاهش یافت.
در سطح جهانی، رگه‌های metazoan توسط Frasnian پایان یافت: برخی از صخره‌های Famennian، در حالی که تا حدی ساختار سکوی کربنات underlying را حفظ کرده بودند، توسط کنسرسیوم cyanobacterial مانند as، Rothpletzella، Girvanella و Epiphyton ساخته شدند.
در طول the، foraminiferans با دیواره‌ای کلسیت برای اولین بار در the به وفور یافت و بعد جدیدی به بس‌ترهای کربنات اضافه شد.
corals Colonial (phaceloid، cerioid و thamnasterioid)در مراحل اولیه پس از انقراض در اواسط نیمه Famennian و بسیار نادر و non ساخته شدند، اما corals solitary - - به طور محلی زنده ماند.
رگه‌های مرجانی از ۲۱ میر بزرگ میر، همچنین زمانی از تولید کربنات platform بسیار پایین ناشناخته هستند.
در طول دوره Famennian در آمریکای شمالی، اروپای غربی، استرالیا و چین: aragonitic patch در انتهای the منقرض شدند.
در طی یک دوره دیروقت شبانه tectonically بسیار فعال، فاز ساخت کوه - ساختمان، آب و هوای اقیانوسی و جوی، همراه با سیستم‌های sealevel lowstand، بیشتر سکوهای کربناته را در معرض دید قرار دادند و فرسایش ساحلی و karsting را تسریع کردند.
این مقدار the را در بازه زمانی ۱ تا ۳ میر قبل از مرز F / F افزایش داده و اغلب صخره‌ها را دفن می‌کند.
بلافاصله پس از آن، در تقریبا همه shelf بزرگ استوایی، به طور متوسط invertebrates دریایی، متحمل خسارات زیادی شدند که تنها از سوی permian extinctions به شدت افزایش یافت.
هیچ ارتباط آشکاری بین افق‌های سیاه، ارگانیک - غنی و نابودی صخره در یا نزدیک مرز F / F وجود ندارد.
مرز F / F [ F ] همچنین بزرگ‌ترین تغییر را در قفسه‌های بلند و اوایل قاره اروپا به سمت قفسه‌های باریک و باریک نشان می‌دهد، اما همچنین بزرگ‌ترین تغییر phanerozoic جهانی را در غنی‌سازی اکسیژن اتمسفر و کاهش انتشار CO۲ پیش‌بینی می‌کند.
این آستانه با ظهور جنگل‌های بارانی استوایی، و گسترش biomes زمینی در زمین‌های پست ساحلی استوایی که قبلا توسط سکوهای کربناته انجام می‌شد، مطابقت داشت.
ترجمه شده با 
ترجمه کنید