view in publisher's site
- خانه
- لیست مقالات
- چکیده
Managerial discretion and voluntary disclosure: Empirical evidence from the New Zealand life insurance industry
The managerial discretion hypothesis holds that variations in the degree of autonomy afforded to managers in insurance companies can be explained by corporate-specific factors such as organizational form and firm size ( Mayers and Smith, 1988 , pp. 351–378; Mayers and Smith, 1994 , pp. 638–655). To the extent that the public disclosure decisions of life insurance companies are likely to be linked to managerial discretion, valuable insights could be gained from applying the managerial discretion hypothesis to explain differences in the level of information voluntarily disclosed by life insurance companies in their annual reports. The relation between voluntary disclosure and eight explanatory variables representing the major constructs of the managerial discretion hypothesis is thus specified in the form a fixed-effects regression model using 1988–1993 data drawn from New Zealand's (NZ) life insurance industry. The results indicate that organizational form, firm size, product diversity and distribution system, are positively related to the level of voluntary disclosure as implied by the managerial discretion hypothesis. In contrast, assets-in-place and localization of operations are not significant variables. Two independent variables – non-executive directors and reinsurance – are statistically significant, but in the opposite direction to that predicted.
صلاحدید مدیریتی و افشای اختیاری: شواهد تجربی از صنعت بیمه عمر نیوزیلند
فرضیه تفکیک مدیریتی نشان می‌دهد که تغییرات در درجه استقلال فراهم‌شده برای مدیران شرکت‌های بیمه را می توان با عواملی همچون شکل سازمانی و اندازه شرکت توضیح داد (مایرز و اسمیت، ۱۹۸۸، pp. ۳۵۱ - ۳۷۸، مایرز و اسمیت، ۱۹۹۴، pp. ۶۳۸ - ۶۵۵ ه. تا حدی که تصمیمات افشای عمومی شرکت‌های بیمه عمر به احتمال زیاد با صلاحدید مدیریتی مرتبط هستند، بینش ارزشمندی از به‌کارگیری فرضیه صلاحدید مدیریتی برای توضیح تفاوت‌ها در سطح اطلاعاتی که توسط شرکت‌های بیمه عمر در گزارش‌های سالانه شان افشا شد، حاصل می‌شود. بنابراین، رابطه بین افشای اختیاری و هشت متغیر توضیحی که بیانگر سازه‌های اصلی فرضیه تفکیک مدیریتی هستند در قالب یک مدل رگرسیون اثرات ثابت با استفاده از داده‌های سال ۱۹۸۸ - ۱۹۹۳ از صنعت بیمه عمر New (NZ)مشخص می‌شود. نتایج نشان می‌دهد که شکل سازمانی، اندازه شرکت، تنوع محصول و سیستم توزیع، به طور مثبت به سطح افشای اختیاری مربوط می‌شود که توسط فرضیه تفکیک مدیریتی ضمنی بیان می‌شود. در مقابل، دارایی‌ها - در محل و موقعیت یابی عملیات‌ها، متغیرهای مهمی نیستند. دو متغیر مستقل - مدیران غیر اجرایی و بیمه اتکایی - از نظر آماری معنی‌دار هستند، اما در جهت مخالف آن پیش‌بینی شده‌است.
ترجمه شده با 
- مقاله Sociology and Political Science
- ترجمه مقاله Sociology and Political Science
- مقاله جامعه‌شناسی و علوم سیاسی
- ترجمه مقاله جامعه‌شناسی و علوم سیاسی
- مقاله Accounting
- ترجمه مقاله Accounting
- مقاله حسابداری
- ترجمه مقاله حسابداری
ترجمه کنید