view in publisher's site
- خانه
- لیست مقالات
- چکیده
Reinforcement sensitivity, depression and anxiety: A meta-analysis and meta-analytic structural equation model
Highlights•Sensitivity to punishment positively predicts both depression and anxiety.•Sensitivity to reward discriminates between them, negatively predicting depression.•This pattern was observed even when directly controlling for comorbidity.•Depression’s effect sizes are uniquely sensitive to clinical state.•Depression’s effect sizes are also moderated by method of clinical assessment.AbstractReinforcement Sensitivity Theory (RST) posits that individual differences in reward and punishment processing predict differences in cognition, behavior, and psychopathology. We performed a quantitative review of the relationships between reinforcement sensitivity, depression and anxiety, in two separate sets of analyses. First, we reviewed 204 studies that reported either correlations between reinforcement sensitivity and self-reported symptom severity or differences in reinforcement sensitivity between diagnosed and healthy participants, yielding 483 effect sizes. Both depression (Hedges’ g = .99) and anxiety (g = 1.21) were found to be high on punishment sensitivity. Reward sensitivity negatively predicted only depressive disorders (g = −.21). More severe clinical states (e.g., acute vs remission) predicted larger effect sizes for depression but not anxiety. Next, we reviewed an additional 39 studies that reported correlations between reinforcement sensitivity and both depression and anxiety, yielding 156 effect sizes. We then performed meta-analytic structural equation modeling to simultaneously estimate all covariances and control for comorbidity. Again we found punishment sensitivity to predict depression (β = .37) and anxiety (β = .35), with reward sensitivity only predicting depression (β = −.07). The transdiagnostic role of punishment sensitivity and the discriminatory role of reward sensitivity support a hierarchical approach to RST and psychopathology.
حساسیت تشدید کننده، افسردگی و اضطراب: یک متاآنالیز و مدل معادله ساختاری فرا تحلیلی
نکات برجسته حساسیت به مجازات به طور مثبت افسردگی و اضطراب را پیش‌بینی می‌کند.
حساسیت به پاداش بین آن‌ها تمایز قائل می‌شود و افسردگی را به طور منفی پیش‌بینی می‌کند.
این الگو حتی زمانی مشاهده شد که به طور مستقیم برای همبودی کنترل می‌شد.
اندازه اثر افسردگی به طور منحصر به فردی به وضعیت بالینی حساس است.
اندازه‌های اثر افسردگی به وسیله روش ارزیابی بالینی نیز تعدیل می‌شوند. نظریه حساسیت در برابر فشار روانی (RST)ادعا می‌کند که تفاوت‌های فردی در پاداش و پردازش مجازات، تفاوت‌ها در شناخت، رفتار و آسیب‌شناسی روانی را پیش‌بینی می‌کنند.
ما یک بررسی کمی از روابط بین حساسیت تقویت، افسردگی و اضطراب، در دو مجموعه جداگانه از تحلیل‌ها انجام دادیم.
اول، ما ۲۰۴ مطالعه را بررسی کردیم که یا همبستگی بین حساسیت تقویت و شدت علایم گزارش‌شده را گزارش کردند یا تفاوت در حساسیت تقویت بین شرکت کنندگان سالم و تشخیص داده‌شده را بررسی کردیم، که اندازه‌های اثر ۴۸۳ را ارایه دادند.
هر دو افسردگی (لبه‌های)=.
(p < ۰.۰۰۱).
حساسیت پاداش تنها اختلالات افسردگی (g = -.
(p < ۰.۰۵).
حالات بالینی جدی‌تر (به عنوان مثال، بهبود در مقابل حاد)اندازه‌های اثر بیشتری را برای افسردگی پیش‌بینی می‌کردند اما اضطراب نداشتند.
سپس، ۳۹ مطالعه دیگر را بررسی کردیم که همبستگی بین حساسیت تقویت و افسردگی و اضطراب را گزارش دادند، که ۱۵۶ اندازه اثر داشتند.
سپس مدل‌سازی معادله ساختاری فرا تحلیلی را برای تخمین همزمان همه کوواریانس ها و کنترل برای همبودی اجرا کردیم.
دوباره متوجه حساسیت مجازات برای پیش‌بینی افسردگی شدیم (β =.
۳۷)و اضطراب (b =.
۳۵)، با حساسیت پاداش فقط افسردگی را پیش‌بینی می‌کند (b = -.
۰۷).
نقش فراتشخیصی حساسیت مجازات و نقش تبعیض‌آمیز حساسیت پاداش، رویکرد سلسله مراتبی RST و آسیب‌شناسی روانی را پشتیبانی می‌کند.
ترجمه شده با 
- مقاله Psychiatry and Mental health
- ترجمه مقاله Psychiatry and Mental health
- مقاله روان‌پزشکی و سلامت روان
- ترجمه مقاله روان‌پزشکی و سلامت روان
- مقاله Clinical Psychology
- ترجمه مقاله Clinical Psychology
- مقاله روان‌شناسی بالینی
- ترجمه مقاله روان‌شناسی بالینی
ترجمه کنید