view in publisher's site
- خانه
- لیست مقالات
- چکیده
A transboundary study of urban sprawl in the Pacific Coast region of North America: The benefits of multiple measurement methods
Sprawling urban development has emerged as a primary concern of policy makers, land preservationists and both urban and rural communities in developing regions across the globe. For the first time in history, more global residents lived in urban areas than not and the trend to urbanization is in full force at the start of the 21st century. An understanding of the nature and character of urban sprawl is complicated by a failure to satisfactorily define it and by the limitations of measurement techniques designed to characterize complex landscape forms. Like other landscape patterns, the quantification of urban sprawl is highly spatially and temporally scale-dependent. This paper summarizes a recent project to measure urban sprawl in the transboundary region of the Pacific Coast of North America. The metropolitan centers of Portland, OR, Seattle, WA and Vancouver, BC, span two nations, three state/provincial governments and dozens of cities. As a region, this was a global leader in population growth in the 1990s. The study relied on three separate methods – an impervious surface metric, a neighborhood density metric and a building permit metric – for quantifying urban growth. The results provide insight on the strengths and shortcomings of different methods with respect to the challenges posed by data availability and format. Taken together they demonstrate the richer understanding that combined methods may offer in characterizing phenomena as difficult to communicate and agree upon as urban sprawl.
بررسی transboundary پراکندگی شهری در منطقه ساحل اقیانوس آرام در آمریکای شمالی: منافع روش‌های اندازه‌گیری چندگانه
توسعه شهری به عنوان یک نگرانی اولیه از سیاست گذاران، preservationists زمین و هم جوامع شهری و روستایی در کشورهای در حال توسعه در سراسر جهان پدید آمده‌است. برای اولین بار در تاریخ، ساکنان جهانی بیشتر در مناطق شهری زندگی می‌کنند و گرایش به شهرنشینی در آغاز قرن بیست و یکم به قدرت کامل تبدیل شده‌است. درک ماهیت و شخصیت پراکنش شهری با شکست در تعریف دقیق آن و با محدودیت‌های تکنیک‌های اندازه‌گیری طراحی‌شده برای مشخص کردن اشکال منظره پیچیده، پیچیده شده‌است. مانند دیگر الگوهای چشم‌انداز، تعیین پراکندگی شهری به شدت به صورت فضایی و به لحاظ زمانی وابسته است. این مقاله یک پروژه اخیر را برای اندازه‌گیری گسترش شهری در منطقه مرزی the در ساحل اقیانوس آرام آمریکای شمالی خلاصه می‌کند. مراکز شهری پورتلند، یا، سیاتل، WA و ونکوور، پیش از میلاد، دو کشور، سه دولت ایالتی و ایالتی و ده‌ها شهر را در بر می‌گیرد. به عنوان یک منطقه، این یک رهبر جهانی در رشد جمعیت در دهه ۱۹۹۰ بود. این مطالعه بر سه روش جداگانه تکیه داشت - یک متریک سطحی غیرقابل‌نفوذ، یک متریک تراکم همسایگی و یک متریک مجوز ساختمانی برای کمی سازی رشد شهری. نتایج بینشی در زمینه نقاط قوت و ضعف روش‌های مختلف با توجه به چالش‌های ناشی از دسترس پذیری داده‌ها و فرمت ارایه می‌دهد. آن‌ها به طور کلی درک غنی تری را نشان می‌دهند که روش‌های ترکیبی ممکن است در توصیف پدیده‌هایی که برقراری ارتباط و توافق بر روی گسترش شهرها دشوار است، ارایه دهند.
ترجمه شده با 
- مقاله Management, Monitoring, Policy and Law
- ترجمه مقاله Management, Monitoring, Policy and Law
- مقاله مدیریت، نظارت، سیاست و قانون
- ترجمه مقاله مدیریت، نظارت، سیاست و قانون
- مقاله Earth-Surface Processes
- ترجمه مقاله Earth-Surface Processes
- مقاله فرایندهای سطح زمین
- ترجمه مقاله فرایندهای سطح زمین
- مقاله Global and Planetary Change
- ترجمه مقاله Global and Planetary Change
- مقاله تغییر جهانی و سیاره‌ای
- ترجمه مقاله تغییر جهانی و سیاره‌ای
- مقاله Computers in Earth Sciences
- ترجمه مقاله Computers in Earth Sciences
- مقاله کامپیوتر در علوم زمین
- ترجمه مقاله کامپیوتر در علوم زمین
ترجمه کنید