Unleashing the convergence amid digitalization and sustainability towards pursuing the Sustainable Development Goals (SDGs): A holistic review
Highlights•The Sustainable Development Goals could contribute to bridge current sustainability gaps provided that the underlying challenges are tackled.•A Holistic review of the research gaps of the Sustainable Development Goals is presented, underscoring preliminary policy implications and future research directions.•The convergence amid sustainability and digitalization brings untapped opportunities but also severe threats to the 2030 Agenda, opening promising avenues of further research and policy development•Digital Paradigms could contribute to bridge numerous SDGs research gaps by providing new data sources and enhanced analytical capacities•Digitalization should be responsibly harnessed by mitigating negative impacts and ensuring genuine sustainability.AbstractThe Sustainable Development Goals (SDGs) within the United Nations 2030 Agenda emerged in 2015, becoming an unprecedented global compass for navigating extant sustainability challenges. Nevertheless, it still represents a nascent field enduring uncertainties and complexities. In this regard, the interplay between digitalization and sustainability unfolds bright opportunities for shaping a greener economy and society, paving the way towards the SDGs. However, little evidence exists so far, about a genuine contribution of digital paradigms to sustainability. Besides, their role to tackle the SDGs research gaps remains unexplored. Thus, a holistic characterization of the aforementioned topics has not been fully explored in the emerging literature, deserving further research. The article endeavors a twofold purpose: (1) categorizing the main SDGs research gaps; (2) coupled with a critical exploration of the potential contribution of digital paradigms, particularly Big Data and Artificial Intelligence, towards overcoming the aforesaid caveats and pursuing the 2030 Agenda. Ultimately, the study seeks to bridge literature gaps by providing a first-of-its-kind overview on the SDGs and their nexus with digitalization, while unraveling policy implications and future research directions. The methodology has consisted of a systematic holistic review and in-depth qualitative analysis of the literature on the realms of the SDGs and digitalization. Our findings evidence that the SDGs present several research gaps, namely: flawed understanding of complexities and interlinkages; design shortcomings and imbalances; implementation and governance hurdles; unsuitable indicators and assessment methodologies; truncated adoption and off-target progress; unclear responsibilities and lacking coordination; untapped role of technological innovation and knowledge management. Moreover, our results show growing expectations about the added value brought by digitalization for pursuing the SDGs, through novel data sources, enhanced analytical capacities and collaborative digital ecosystems. However, current research and practice remains in early-stage, pointing to ethical, social and environmental controversies, along with policy caveats, which merit additional research. In light of the findings, the authors suggest a first-approach exploration of research and policy implications. Results suggest that further multidisciplinary research, dialogue and concerted efforts for transformation are required. Reframing the Agenda, while aligning the sustainable development and digitalization policies, seems advisable to ensure a holistic sustainability. The findings aim at guiding and stimulating further research and science-policy dialogue on the promising nexus amid the SDGs and digitalization.
کاهش هم‌گرایی در میان دیجیتالی کردن و پایداری به سمت دنبال کردن اهداف توسعه پایدار (SDG ها): یک بررسی جامع
نکات برجسته اهداف توسعه پایدار می‌تواند به پل زدن بر روی شکافهای پایداری کنونی کمک کند به شرطی که به چالش‌های اساسی پرداخته شود.
بررسی جامع شکافهای تحقیقاتی اهداف توسعه پایدار ارائه شده‌است که بر پیامدهای سیاست اولیه و مسیرهای تحقیقاتی آینده تاکید دارد.
* هم‌گرایی در میان پایداری و دیجیتال سازی فرصت‌های بکر اما همچنین تهدیدهای جدی را برای دستور کار ۲۰۳۰ به ارمغان می‌آورد، راه‌های نوید بخش تحقیقات بیشتر و توسعه سیاست را باز می‌کند. * الگوهای دیجیتال می‌توانند با فراهم کردن منابع داده جدید و افزایش ظرفیت‌های تحلیلی کمک کنند. * دیجیتال سازی باید با کاهش اثرات منفی و تضمین پایداری واقعی مهار شود.
با این حال، هنوز هم نشان‌دهنده یک حوزه در حال ظهور است که عدم قطعیت و پیچیدگی پایدار دارد.
در این راستا، تعامل بین دیجیتالی سازی و پایداری فرصت‌های روشنی را برای شکل دادن به اقتصاد و جامعه سبزتر آشکار می‌کند، که راه را به سمت SDG ها هموار می‌کند.
با این حال، شواهد اندکی در مورد سهم واقعی پارادایم‌های دیجیتال در پایداری وجود دارد.
علاوه بر این، نقش آن‌ها برای مقابله با شکافهای تحقیقاتی SDG ها کشف نشده باقی می‌ماند.
بنابراین، یک توصیف جامع از موضوعات ذکر شده به طور کامل در ادبیات در حال ظهور بررسی نشده است، که نیاز به تحقیقات بیشتر دارد.
این مقاله دو هدف را دنبال می‌کند: (۱)طبقه‌بندی شکافهای تحقیقاتی اصلی SDG ها؛ (۲)همراه با اکتشاف انتقادی سهم بالقوه پارادایم‌های دیجیتال، به ویژه کلان داده و هوش مصنوعی، به سمت غلبه بر هشدارهای ذکر شده و دنبال کردن دستور کار ۲۰۳۰.
در نهایت، این مطالعه به دنبال پر کردن شکافهای ادبیات با ارائه یک نمای کلی در نوع خود در مورد SDG ها و پیوند آن‌ها با دیجیتالی سازی است، در حالی که پیامدهای سیاسی و مسیرهای تحقیقاتی آینده را آشکار می‌کند.
این روش شامل یک بررسی جامع سیستماتیک و تجزیه و تحلیل کیفی عمیق ادبیات در قلمرو SDG ها و دیجیتالی کردن است.
یافته‌های ما نشان می‌دهد که SDG ها چندین شکاف تحقیقاتی را ارائه می‌دهند، از جمله: درک ناقص از پیچیدگی و ارتباطات داخلی؛ کاستی‌های طراحی و عدم تعادل؛ پیاده‌سازی و موانع حکومتی؛ شاخص‌های نامناسب و روش‌های ارزیابی؛ اتخاذ و پیشرفت خارج از هدف؛ مسئولیت‌های نامشخص و عدم هماهنگی؛ نقش بکر نوآوری تکنولوژیکی و مدیریت دانش.
علاوه بر این، نتایج ما انتظارات رو به رشدی را در مورد ارزش افزوده ایجاد شده توسط دیجیتالی کردن برای دنبال کردن SDG ها، از طریق منابع داده جدید، ظرفیت‌های تحلیلی و اکوسیستم‌های دیجیتال مشارکتی نشان می‌دهد.
با این حال، تحقیق و عمل فعلی در مراحل اولیه باقی می‌ماند، با اشاره به مناقشات اخلاقی، اجتماعی و زیست‌محیطی، همراه با هشدارهای سیاستی، که شایسته تحقیقات بیشتر است.
با توجه به یافته‌ها، نویسندگان یک بررسی رویکرد اول از مفاهیم پژوهش و سیاست گذاری را پیشنهاد می‌کنند.
نتایج نشان می‌دهد که تحقیقات چند رشته‌ای بیشتر، گفتگو و تلاش‌های هماهنگ برای تحول مورد نیاز است.
به نظر می‌رسد چارچوب‌بندی مجدد دستور کار، در حالی که سیاست‌های توسعه پایدار و دیجیتال سازی را تنظیم می‌کند، برای اطمینان از پایداری جامع توصیه می‌شود.
این یافته‌ها با هدف هدایت و تحریک تحقیقات بیشتر و گفتگوی سیاست - علم در مورد پیوند امید بخش میان SDG ها و دیجیتالی کردن انجام می‌شود.
ترجمه شده با 
ترجمه کنید