Unleashing the convergence amid digitalization and sustainability towards pursuing the Sustainable Development Goals (SDGs): A holistic review

Highlights•The Sustainable Development Goals could contribute to bridge current sustainability gaps provided that the underlying challenges are tackled.•A Holistic review of the research gaps of the Sustainable Development Goals is presented, underscoring preliminary policy implications and future research directions.•The convergence amid sustainability and digitalization brings untapped opportunities but also severe threats to the 2030 Agenda, opening promising avenues of further research and policy development•Digital Paradigms could contribute to bridge numerous SDGs research gaps by providing new data sources and enhanced analytical capacities•Digitalization should be responsibly harnessed by mitigating negative impacts and ensuring genuine sustainability.AbstractThe Sustainable Development Goals (SDGs) within the United Nations 2030 Agenda emerged in 2015, becoming an unprecedented global compass for navigating extant sustainability challenges. Nevertheless, it still represents a nascent field enduring uncertainties and complexities. In this regard, the interplay between digitalization and sustainability unfolds bright opportunities for shaping a greener economy and society, paving the way towards the SDGs. However, little evidence exists so far, about a genuine contribution of digital paradigms to sustainability. Besides, their role to tackle the SDGs research gaps remains unexplored. Thus, a holistic characterization of the aforementioned topics has not been fully explored in the emerging literature, deserving further research. The article endeavors a twofold purpose: (1) categorizing the main SDGs research gaps; (2) coupled with a critical exploration of the potential contribution of digital paradigms, particularly Big Data and Artificial Intelligence, towards overcoming the aforesaid caveats and pursuing the 2030 Agenda. Ultimately, the study seeks to bridge literature gaps by providing a first-of-its-kind overview on the SDGs and their nexus with digitalization, while unraveling policy implications and future research directions. The methodology has consisted of a systematic holistic review and in-depth qualitative analysis of the literature on the realms of the SDGs and digitalization. Our findings evidence that the SDGs present several research gaps, namely: flawed understanding of complexities and interlinkages; design shortcomings and imbalances; implementation and governance hurdles; unsuitable indicators and assessment methodologies; truncated adoption and off-target progress; unclear responsibilities and lacking coordination; untapped role of technological innovation and knowledge management. Moreover, our results show growing expectations about the added value brought by digitalization for pursuing the SDGs, through novel data sources, enhanced analytical capacities and collaborative digital ecosystems. However, current research and practice remains in early-stage, pointing to ethical, social and environmental controversies, along with policy caveats, which merit additional research. In light of the findings, the authors suggest a first-approach exploration of research and policy implications. Results suggest that further multidisciplinary research, dialogue and concerted efforts for transformation are required. Reframing the Agenda, while aligning the sustainable development and digitalization policies, seems advisable to ensure a holistic sustainability. The findings aim at guiding and stimulating further research and science-policy dialogue on the promising nexus amid the SDGs and digitalization.

کاهش هم‌گرایی در میان دیجیتالی شدن و پایداری به سمت دنبال کردن اهداف توسعه پایدار (SDG ها): یک بررسی جامع

نکات برجسته * اهداف توسعه پایدار به شرطی می‌توانند در پر کردن شکاف‌های فعلی پایداری نقش داشته باشند که چالش‌های اساسی رفع شوند. بررسی جامع شکاف‌های تحقیقاتی اهداف توسعه پایدار با تاکید بر مفاهیم اولیه سیاستی و مسیرهای تحقیقات آتی ارایه شده‌است. * هم‌گرایی در میان پایداری و دیجیتالی شدن، فرصت‌های بهره‌برداری نشده را به ارمغان می‌آورد اما همچنین تهدیدهای شدیدی را برای دستور کار ۲۰۳۰ به وجود می‌آورد، ایجاد راه‌های امید بخش برای تحقیقات بیشتر و توسعه سیاست * معیارهای دیجیتال می‌تواند در پر کردن شکاف‌های متعدد تحقیقاتی SDG ها از طریق ارائه منابع داده‌ای جدید و افزایش ظرفیت‌های تحلیلی کمک کند. با این وجود، هنوز هم نشان‌دهنده یک میدان در حال تکوین با عدم قطعیت‌ها و پیچیدگی‌های پایدار است. در این راستا، تعامل بین دیجیتالی شدن و پایداری، فرصت‌های روشنی را برای شکل دادن به یک اقتصاد و جامعه سبزتر آشکار می‌سازد که راه را به سوی SDG ها هموار می‌کند. با این حال، تاکنون شواهد کمی در مورد سهم واقعی پارادایم‌های دیجیتال در پایداری وجود دارد. علاوه بر این، نقش آن‌ها در مقابله با شکاف‌های تحقیقاتی SDG ها همچنان ناشناخته باقی مانده‌است. بنابراین، یک توصیف جامع از موضوعات مذکور در ادبیات نوظهور به طور کامل مورد بررسی قرار نگرفته است، که نیازمند تحقیقات بیشتر است. این مقاله با یک هدف دوگانه تلاش می‌کند: (۱)دسته‌بندی شکاف‌های اصلی تحقیقاتی SDG ها؛ (۲)همراه با بررسی انتقادی سهم بالقوه پارادایم‌های دیجیتال، به ویژه کلان داده و هوش مصنوعی، در جهت غلبه بر هشدارهای مذکور و پی‌گیری دستور کار ۲۰۳۰. در نهایت، این مطالعه به دنبال پر کردن شکاف‌های ادبیات با ارایه یک مرور اولیه از نوع آن بر SDG ها و ارتباط آن‌ها با دیجیتالی شدن است، در حالی که مفاهیم سیاسی و مسیرهای تحقیقات آینده را از هم تفکیک می‌کند. این روش شامل یک مرور جامع و تحلیل کیفی عمیق از مقالات در حوزه SDG ها و دیجیتالی سازی است. یافته‌های ما نشان می‌دهد که SDG ها شکاف‌های تحقیقاتی متعددی را ارایه می‌دهند، از جمله: درک ناقص از پیچیدگی‌ها و ارتباطات؛ کاستی‌های طراحی و عدم تعادل؛ موانع اجرا و اداره؛ شاخص‌های نامناسب و روش‌های ارزیابی؛ پذیرش ناقص و پیشرفت خارج از هدف؛ مسئولیت‌های نامشخص و عدم هماهنگی؛ نقش بهره‌برداری نشده نوآوری تکنولوژیکی و مدیریت دانش. علاوه بر این، نتایج ما انتظارات رو به رشدی را در مورد ارزش افزوده حاصل از دیجیتال سازی برای پی‌گیری SDG ها از طریق منابع داده جدید، ظرفیت‌های تحلیلی افزایش‌یافته و اکوسیستم دیجیتال مشترک نشان می‌دهد. با این حال، تحقیق و عملکرد فعلی در مراحل اولیه باقی می‌ماند، با اشاره به مناقشات اخلاقی، اجتماعی و زیست‌محیطی، همراه با هشدارهای سیاسی، که شایسته تحقیقات بیشتر است. با توجه به یافته‌ها، نویسندگان یک اکتشاف رویکرد اول از تحقیقات و مفاهیم سیاستی را پیشنهاد می‌کنند. نتایج نشان می‌دهد که تحقیقات چند رشته‌ای بیشتر، گفتگو و تلاش‌های هماهنگ برای تبدیل مورد نیاز است. اصلاح دستور کار، ضمن همسو کردن توسعه پایدار و سیاست‌های دیجیتالی، به نظر می‌رسد برای اطمینان از یک پایداری جامع توصیه می‌شود. هدف از این یافته‌ها هدایت و تحریک بیشتر تحقیقات و گفتگوی سیاست علم در مورد پیوند امیدوار کننده میان SDG ها و دیجیتالی کردن است.

ترجمه شده با