Aging-associated immunosenescence via alterations in splenic immune cell populations in rat
AimImmunosenescence is the decline of the host immune system due to aging, resulting in various complications. The splenic lymphoid nodule is the pivotal compartment involved in immunosenescence. In this study, we investigated the important changes in the splenic immune cell populations of aged rats (18–24 months) in comparison with young rats (3–5 months).Materials and methodsWe, also, studied the effects of aging on the activities of total superoxide dismutase (T-SOD) and malondialdehyde (MDA) levels in spleen of both groups, besides the changes of the splenic architecture. Furthermore, immunohistochemical staining was performed to detect the aging effects in T cells, B cells, macrophages, granulocytes, mast cells, proliferating cells, apoptotic cells, and cells positive for interleukin-1β (IL-1β), interleukin-6 (IL-6), and Toll-like receptor 4 (TLR4).Key findingsThe aged rats had significantly lower spleen/body weight ratios and smaller splenic nodules, indicating a decline in general immunity in them. With aging, T-SOD activities were decreased, while MDA levels were increased, exhibiting that oxidative stress increases in spleens. In addition, the aged group also had significantly fewer T and B cells, macrophages, granulocytes, IL-6 and TLR4 immuno-positive cells, and proliferating cells in the periarterial lymphatic sheaths, marginal zone, and lymphoid follicles compared with the young group. On the other hand, the number of mast cells and apoptotic cells was significantly increased with age. Therefore, we can conclude that cellular immunity and humoral immunity were crumpled with age.
ایمنی وابسته به پیری از طریق تغییرات در جمعیت سلول‌های ایمنی طحال در موش صحرایی
پیری، کاهش سیستم ایمنی میزبان به خاطر پیری است که منجر به عوارض مختلفی می‌شود.
ندول لنفاوی طحال بخش محوری درگیر در ایمنی است.
در این مطالعه، ما تغییرات مهم در جمعیت‌های سلول‌های ایمنی طحال موش‌های پیر (۲۴ - ۱۸ ماه)را در مقایسه با موش‌های جوان (۵ - ۳ ماه)بررسی کردیم.
مواد و روش‌ها: ما همچنین اثرات پیری را بر فعالیت‌های سطوح سوپراکسید دیسموتاز کل (T - SOD)و مالون دی آلدئید (MDA)در طحال هر دو گروه علاوه بر تغییرات معماری طحال مطالعه کردیم.
علاوه بر این، رنگ‌آمیزی ایمونوهیستوشیمیایی برای شناسایی اثرات پیری در سلول‌های T، سلول‌های B، ماکروفاژها، گرانولوسیت ها، ماست سل‌ها، سلول‌های تکثیر شده، سلول‌های آپوپتوتیک و سلول‌های مثبت برای اینترلوکین ۱ بتا (IL - ۱ β)، اینترلوکین ۶ (IL - ۶)و گیرنده شبه تول ۴ (TLR۴)انجام شد.
یافته‌های کلیدی موش‌های پیر به طور قابل‌توجهی نسبت وزن طحال به بدن و گره‌های طحالی کوچک‌تر داشتند که نشان‌دهنده کاهش ایمنی عمومی در آن‌ها بود.
با پیر شدن، فعالیت‌های T - SOD کاهش یافت، در حالی که سطوح MDA افزایش یافت، که نشان‌دهنده افزایش استرس اکسیداتیو در spleens بود.
علاوه بر این، گروه مسن نیز به طور قابل‌توجهی سلول‌های T و B، ماکروفاژها، گرانولوسیت ها، IL - ۶ و TLR۴ مثبت و سلول‌های تکثیر در غلاف لنفاوی اطراف شریان، منطقه حاشیه‌ای و فولیکول‌های لنفاوی در مقایسه با گروه جوان کمتری داشتند.
از طرف دیگر، تعداد ماست سل‌ها و سلول‌های آپوپتوتیک با افزایش سن به طور قابل‌توجهی افزایش یافت.
بنابراین می توان نتیجه گرفت که ایمنی سلولی و ایمنی هومورال با افزایش سن مچاله شده‌اند.
ترجمه شده با 
ترجمه کنید