view in publisher's site
- خانه
- لیست مقالات
- چکیده
Get a grip: individual variations in grip strength are a marker of brain health
Demonstrations that grip strength has predictive power in relation to a range of health conditions—even when these are assessed decades later—has motivated claims that hand-grip dynamometry has the potential to serve as a “vital sign” for middle-aged and older adults. Central to this belief has been the assumption that grip strength is a simple measure of physical performance that provides a marker of muscle status in general, and sarcopenia in particular. It is now evident that while differences in grip strength between individuals are influenced by musculoskeletal factors, “lifespan” changes in grip strength within individuals are exquisitely sensitive to integrity of neural systems that mediate the control of coordinated movement. The close and pervasive relationships between age-related declines in maximum grip strength and expressions of cognitive dysfunction can therefore be understood in terms of the convergent functional and structural mediation of cognitive and motor processes by the human brain. In the context of aging, maximum grip strength is a discriminating measure of neurological function and brain health.
گرفتن قدرت گرفتن: تغییرات فردی در قدرت گرفتن، نشانه سلامت مغز هستند
تظاهرات که قدرت را در دست گرفتن قدرت پیش‌بینی در رابطه با طیف وسیعی از شرایط سلامتی دارد - حتی زمانی که این ها دهه‌ها بعد ارزیابی می‌شوند - مدعی است که dynamometry دست گرفتن پتانسیل برای خدمت به عنوان "نشانه حیاتی" برای بزرگسالان میانسال و مسن را دارد. اعتقاد به این باور، این فرض بوده‌است که قدرت گرفتن یک معیار ساده از عملکرد فیزیکی است که نشانگر وضعیت ماهیچه به طور کلی و بویژه sarcopenia می‌باشد. هم اکنون مشخص است که در حالی که تفاوت در قدرت گرفتن بین افراد تحت‌تاثیر عوامل اسکلتی - عضلانی است، "تغییرات طول عمر" در قدرت گرفتن در افراد بسیار حساس به یکپارچگی سیستم‌های عصبی است که در کنترل حرکت هماهنگ نقش دارند. روابط نزدیک و فراگیر بین کاهش مربوط به سن در قدرت گرفتن حداکثر قدرت و بیان اختلال شناختی را می توان از نظر میانجیگری ساختاری و ساختاری فرآیندهای شناختی و حرکتی توسط مغز انسان درک کرد. در زمینه پیر شدن، حداکثر قدرت گرفتن، یک معیار تفکیک‌کننده عملکرد نورولوژیکی و سلامت مغز است.
ترجمه شده با 
- مقاله General Neuroscience
- ترجمه مقاله General Neuroscience
- مقاله علم اعصاب عمومی
- ترجمه مقاله علم اعصاب عمومی
- مقاله Clinical Neurology
- ترجمه مقاله Clinical Neurology
- مقاله عصب‌شناسی بالینی
- ترجمه مقاله عصب‌شناسی بالینی
- مقاله Geriatrics and Gerontology
- ترجمه مقاله Geriatrics and Gerontology
- مقاله پیری‌پزشکی و پیری‌شناسی
- ترجمه مقاله پیری‌پزشکی و پیری‌شناسی
- مقاله Ageing
- ترجمه مقاله Ageing
- مقاله سالخوردگی
- ترجمه مقاله سالخوردگی
- مقاله Developmental Biology
- ترجمه مقاله Developmental Biology
- مقاله زیست‌شناسی رشد
- ترجمه مقاله زیست‌شناسی رشد
ترجمه کنید