Anthelmintic drugs used in equine species

Highlights•Internal parasitic infections are a serious animal health problem in all equine species.•Anthelmintic treatment is an essential and routine practice for the control of internal parasites in equine establishments.•Anthelmintic resistance to chemotherapeutic agents has become an increasing problem in horses throughout the world.•There is a necessity for better management of equine parasites to avoid unnecessary or ineffective chemotherapeutic use.•A deep understanding of the pharmacology of anthelmintic drugs is essential to their optimal use in equine species.AbstractInternal parasites of horses comprise an intractable problem conferring disease, production and performance losses. Parasitism can rarely be controlled in grazing horses by management alone and anthelmintic drugs have formed the basis of therapy and prophylaxis for the last sixty years. The pharmacology of the anthelmintic drugs available dictate their spectrum of activity and degree of efficacy, their optimal routes of administration and characteristics which prevent some routes of administration, their safety tolerance and potential toxicities and as a consequence of their persistence in the body at effective concentrations their use in epidemiological control programmes. Their use has also resulted in the selection of parasites with genetically controlled characteristics which reduce their susceptibility to treatment, characteristics which are often common to whole chemical classes of anthelmintics.Pharmacological properties also confer compatibility in terms of safety and persistence with other anthelmintic drugs and thus the potential of combinations to treat parasites from different phylogenetic groups such as nematodes, cestodes and trematodes and also the potential by agency of their different molecular mechanisms of action to delay the selection of resistant genes. The major groups of anthelmintics now available, the benzimidazoles (BZD), macrocyclic lactones (MLs) and tetrahydropyrimidines are all highly effective against their targeted parasites (primarily nematodes for BZD’s and ML’s and cestodes for tetrahydropyrimidines) easily administered orally to horses and are well tolerated with wide margins of safety. Nevertheless, some parasitic stages are inherently less susceptible such as hypobiotic stages of the small strongyles (cyathostomins) and for some such as the adult stages of cyathostomins resistance has developed. Furthermore, for some less common parasites such as the liver fluke unlicensed drugs such as the salicylanilide, closantel have been used.A deep understanding of the pharmacology of anthelmintic drugs is essential to their optimal use in equine species.

مواد مخدر استفاده‌شده در گونه اسب

نکات مهم: عفونت‌های قارچی داخلی یک مشکل سلامت حیوانات جدی در تمام گونه‌های اسب هستند. درمان Anthelmintic یک عمل ضروری و روتین برای کنترل انگل‌های داخلی در موسسات اسب است. مقاومت Anthelmintic به عوامل chemotherapeutic تبدیل به مشکل فزاینده‌ای در اسب‌ها در سراسر جهان شده‌است. * یک ضرورت برای مدیریت بهتر of اسب برای اجتناب از استفاده غیر ضروری یا بی‌اثر وجود دارد. * درک عمیق of مواد مخدر anthelmintic برای استفاده بهینه آن‌ها در انگل‌های داخلی اسب و اسب ضروری است که شامل یک مشکل حل بیماری، تولید و زیان‌های عملکرد می‌شوند. Parasitism به ندرت می‌تواند توسط مدیریت به تنهایی کنترل شود و داروهای anthelmintic اساس درمان و پیش‌گیری را برای شصت سال گذشته تشکیل داده‌اند. The داروهای anthelmintic موجود، طیف فعالیت و درجه اثربخشی، مسیرهای بهینه اداره و ویژگی‌های آن‌ها را دیکته می‌کنند که از برخی از مسیرهای اجرایی، تحمل ایمنی و مواد سمی بالقوه آن‌ها جلوگیری می‌کند و به عنوان پیامد تمرکز آن‌ها در بدن در غلظت‌های موثر آن‌ها در برنامه‌های کنترل بیماری‌های واگیردار است. کاربرد آن‌ها همچنین منجر به انتخاب of با ویژگی‌های کنترل‌شده ژنتیک شده‌است که حساسیت آن‌ها نسبت به درمان را کاهش می‌دهد، ویژگی‌هایی که معمولا برای درمان انگل‌های مختلف anthelmintic مثل as، cestodes و trematodes و همچنین پتانسیل ترکیبی از مکانیسم‌های مولکولی مختلف عمل برای به تاخیر انداختن انتخاب ژن‌های مقاوم به طور بالقوه مشترک هستند. گروه‌های اصلی of در حال حاضر در دسترس هستند، the ((BZD)، macrocyclic lactones (mls)و tetrahydropyrimidines همگی در برابر انگل‌های هدفمند خود بسیار موثر هستند (primarily برای BZD و ML برای tetrahydropyrimidines)به راحتی به اسب‌ها داده می‌شود و با حاشیه‌های وسیعی از ایمنی تحمل می‌شوند. با این وجود، برخی مراحل انگلی به طور ذاتی آسیب‌پذیر هستند مثل مراحل hypobiotic در the کوچک (cyathostomins)و برای برخی از آن مراحل بالغ مقاومت cyathostomins توسعه‌یافته است. علاوه بر این، برای انگل‌های زیادی مثل انگل کبد و بدون مجوز کبد مانند the، closantel استفاده شده‌است. درک عمیق of داروهای anthelmintic برای استفاده بهینه آن‌ها در گونه اسب‌ها ضروری است.

ترجمه شده با