view in publisher's site
- خانه
- لیست مقالات
- چکیده
Introduction and Fundamentals of Human Islet Amyloid Polypeptide Inhibitors
Type 2 diabetes (T2D) is a common protein misfolding disease (PMD), and its pathogenesis is considered to be tightly associated with the aggregation of the disease-causative hIAPP (or amylin). Numerous studies have shown a possible pathological link between hIAPP aggregation and β-cell death; thus, different-level strategies from basic research to clinical bench applications have been applied to discover and design different types of inhibitors for preventing hIAPP aggregation and toxicity. This review surveys recent and important advances of hIAPP aggregation inhibitors in the context of amyloid aggregation, toxicity, and inhibition. Many hIAPP inhibitors have been explored to exert different inhibitory functions on hIAPP aggregation via different pathways. A further overview of molecular simulations of inhibitor–hIAPP systems highlights some consensus binding sequences and structures of hIAPP for different inhibitors, which provide molecular insights into well-defined binding targets and binding-induced inhibition mechanisms for structural-based design of hIAPP inhibitors. In a broader view, while anti-aggregation inhibitors hold substantial promise in the prevention of PMDs, many challenges still remain and need to be addressed for advancing our fundamental understanding of amyloid aggregation and practical design of clinically relevant inhibitors to treat PMDs.
معرفی و مبانی قند قیرهای پلی پپتیدی آمیلوئیدی ایسلت انسان
دیابت نوع ۲ (T۲D)یک بیماری شایع میشو پروتیین (PMD)است و پاتوژنز آن به شدت با تجمع hAPP عامل بیماری در ارتباط است.
مطالعات متعددی ارتباط پاتولوژیک احتمالی بین تجمع hIAPP و مرگ سلول بتا را نشان داده‌اند؛ بنابراین، استراتژی‌های سطح مختلف از تحقیقات پایه تا کاربردهای بالینی برای کشف و طراحی انواع مختلف بازدارنده‌ها برای جلوگیری از تجمع و سمیت hIAPP اعمال شده‌اند.
این بررسی پیشرفت‌های اخیر و مهم مهارکننده‌های تجمع hIAPP را در زمینه تجمع آمیلویید، سمیت و بازدارندگی بررسی می‌کند.
بسیاری از بازدارنده‌های hIAPP برای اعمال عملکردهای مهاری مختلف بر روی تجمع hIAPP از طریق مسیرهای مختلف بررسی شده‌اند.
مروری بیشتر بر شبیه‌سازی‌های مولکولی سیستم‌های بازدارنده - hIAPP برخی از توالی‌ها و ساختارهای اتصال مورد توافق hIAPP را برای بازدارنده‌های مختلف برجسته می‌کند، که بینش‌های مولکولی را در اهداف اتصال به خوبی تعریف‌شده و مکانیسم‌های بازدارندگی القا شده توسط اتصال برای طراحی ساختاری بازدارنده‌های hIAPP فراهم می‌کند.
در یک دیدگاه وسیع‌تر، در حالی که مهار کننده‌های ضد تجمع وعده قابل‌توجهی در پیش‌گیری از PMD ها دارند، چالش‌های بسیاری باقی می‌مانند و باید برای پیشبرد درک اساسی ما از تجمع آمیلوئید و طراحی عملی بازدارنده‌های بالینی مرتبط با درمان PMD ها مورد توجه قرار گیرند.
ترجمه شده با 
ترجمه کنید