view in publisher's site
- خانه
- لیست مقالات
- چکیده
Injectable Hypoxia-Induced Conductive Hydrogel to Promote Diabetic Wound Healing
Injectable hydrogels with the capability to cast a hypoxic microenvironment is of great potentialities to develop novel therapies for tissue regeneration. However, the relative research still remains at the conceptual phase. Herein, we chose diabetic wound as a representative injury model to explore the actual therapeutic results of tissue injury by injectable hypoxia-induced hydrogels. To enhance recovery and widen applicability, the hypoxia-induced system was incorporated with a conductive network by an original sequentially interpenetrating technique based on the combination of a fast “click chemistry” and a slow enzymatic mediated cross-linking. Hyperbranched poly(β-amino ester)-tetraaniline (PBAE-TA) was cross-linked with thiolated hyaluronic acid (HA-SH) via a thiol–ene click reaction, contributing to the rapid formation of the first conductive network, where vanillin-grafted gelatin (Geln-Van) and laccase (Lac) with a slow cross-linking rate were employed in casting a hypoxic microenvironment. The as-prepared injectable hydrogels possessed both suitable conductivity and sustainable hypoxia-inducing capability to upregulate the hypoxia-inducible factor-1α and connexin 43 expressions of the encapsulated adipose-derived stem cells, which enhanced vascular regeneration and immunoregulation and further promoted the reconstruction of blood vessels, hair follicles, and dermal collagen matrix, eventually leading to the recovery of diabetic rat skin wounds and restoration of skin functions. This work provides a promising strategy to broaden the applicability of diverse hydrogels with a long time-consuming gelation process and to integrate different networks with various biological functions for the therapies of diabetic wounds and other complex clinical symptoms.
ژل هیدروژن القایی تزریقی برای افزایش التیام زخم دیابتی:
هیدروژل‌های زخمی با قابلیت پرتاب یک میکرو محیط کم‌اکسیژن از پتانسیل بالایی برای توسعه درمان‌های جدید برای بازسازی بافت برخوردارند.
با این حال، تحقیقات نسبی هنوز در مرحله مفهومی باقی مانده‌است.
در عین حال، ما زخم دیابتی را به عنوان یک مدل آسیب نمونه انتخاب کردیم تا نتایج درمانی واقعی آسیب بافت را توسط هیدروژل‌های القا شده توسط هیپوکسی تزریقی بررسی کنیم.
برای بهبود و گسترش کاربرد، سیستم القا شده با هیپوکسی با یک شبکه رسانا با تکنیک اصلی نفوذ متقابل براساس ترکیب یک "شیمی کلیک" سریع و یک اتصال عرضی آنزیمی آهسته ترکیب شد.
پلی (β - آمینو استر)- تتراآنیلین (PBAE - TA)با اسید هیالورونیک تیولدار (HA - SH)از طریق یک واکنش کلیک تیول - ان متصل شد، که به تشکیل سریع اولین شبکه رسانا کمک می‌کرد، که در آن ژلاتین پیوند یافته با وانیلین (Geln - van)و لاکاز (Lac)با یک سرعت ارتباط عرضی آهسته در یک محیط ریزاکسیژن به کار گرفته شدند.
هیدروژل‌های تزریقی آماده‌شده هم دارای رسانایی مناسب و هم قابلیت القای هیپوکسی پایدار برای بالا بردن بیان فاکتور ۱ α و کانکسین ۴۳ از سلول‌های بنیادی مشتق از چربی کپسوله شده بودند، که بازسازی عروق و تنظیم ایمنی را افزایش داد و بازسازی رگ‌های خونی، فولیکول‌های مو، و ماتریکس کلاژن پوستی را افزایش داد، که در نهایت منجر به بهبود زخم‌های پوست دیابتی موش صحرایی و بازسازی عملکردهای پوست شد.
این کار یک استراتژی امیدبخش برای گسترش کاربرد هیدروژل های متنوع با یک فرآیند ژل سازی زمان بر و یکپارچه کردن شبکه‌های مختلف با عملکردهای بیولوژیکی مختلف برای درمان زخم‌های دیابتی و دیگر نشانه‌های بالینی پیچیده فراهم می‌کند.
ترجمه شده با 
- مقاله General Materials Science
- ترجمه مقاله General Materials Science
- مقاله علوم مواد عمومی
- ترجمه مقاله علوم مواد عمومی
ترجمه کنید