view in publisher's site
- خانه
- لیست مقالات
- چکیده
TRANSCENDING THE HUMAN/NON-HUMAN DIVIDE
This article focuses on the analysis of the geo-politics and body-politics of being, and perception as the key concepts in the decolonial option grounded in the spatiality and corporeality of our cognitive and perceptive mechanisms. Revived spatiality refers in this case not only to a physical space that we inhabit but also to our bodies as specific spatial entities – the privileged white male bodies or the damned, non-white, dehumanized and often gendered and sexualized bodies from the underside of modernity. The article presents a decolonial interpretation of the human/non-human binary aimed at rethinking the fundamental modern/colonial division into anthropos and humanitas and the subsequent animalization of large human groups. The main questions are then what does it mean to be animalized by and in modernity and what ways out are possible, desired and attainable for the dehumanized others? The main goal of the article is to further question liberal Western humanism from a decolonial perspective, without yet dropping this concept altogether, and considering instead another humanism model suggested by Sylvia Wynter. Contemporary critical anti-humanist and “other humanism” theories often find a much more accurate and immediate realization through artistic metaphors and activist art projects than traditional theory, problematizing the border between the human and the animal, the man-made and the natural, the individual and the communal. Therefore, the article dwells at some length on one such project balancing between art and critical anthropology – the works of the Northern Caucasus decolonial artist Taus Makhacheva.
نقض حقوق بشر / غیر بشری:
این مقاله بر تجزیه و تحلیل زمین - سیاست و سیاست گذاری، و ادراک به عنوان مفاهیم کلیدی در گزینه decolonial که در the و corporeality مکانیزم‌های شناختی و ادراکی ما وجود دارد، تمرکز دارد. Revived spatiality در این مورد نه تنها به یک فضای فیزیکی اشاره دارد که ما در آن ساکن هستیم، بلکه به بدن ما به عنوان موجودیت‌های فضایی خاص یعنی بدن مرد سفیدپوست برتر، غیر سفید، غیر انسانی و اغلب جنسیتی و sexualized از زیر مدرنیته اشاره می‌کند. این مقاله تفسیر decolonial از باینری انسان / غیر انسانی با هدف تجدید نظر تقسیم‌بندی مدرن / مستعمراتی به anthropos و humanitas و animalization های بعدی گروه‌های انسانی بزرگ را ارایه می‌دهد. پس سوالات اصلی این است که چه چیزی می‌تواند توسط و در مدرنیته ایجاد شود و چه راه‌هایی ممکن است، مطلوب و قابل‌دستیابی برای افراد غیر انسانی مورد نظر باشد؟ هدف اصلی این مقاله سوال بعدی انسان‌گرایی غربی آزاد از دیدگاه decolonial است، بدون این که این مفهوم را به طور کلی رها کرده، و در عوض یک مدل انسان‌گرایی دیگر را در نظر بگیرید که توسط سیلویا Wynter پیشنهاد شده‌است. نظریه‌های انتقادی ضد انسان‌گرایی و "انسان‌گرایی دیگر" اغلب درک دقیق و فوری از طریق استعاره هنری و پروژه‌های هنری فعال نسبت به نظریه سنتی پیدا می‌کنند، یعنی مرز بین انسان و حیوان، فرد - ساخته‌شده و طبیعی، فرد و جامعه. بنابراین، این مقاله به مدت کمی بر روی یکی از این تعادل بین هنر و انسان‌شناسی انتقادی تاکید می‌کند - آثار of Makhacheva، هنرمند قفقاز شمالی.
ترجمه شده با 
ترجمه کنید