view in publisher's site
- خانه
- لیست مقالات
- چکیده
Influence of ageing on high content polymer modified asphalt mixture stripping, cracking and rutting performances
The outstanding properties of High Content Polymer Modified Asphalt (HCPMA) have been widely recognised, but there are only scattered studies have investigated the influence of ageing on HCPMA properties, and even fewer researches have discussed this at the mixture level. This study seeks to evaluate the HCPMA mixture performance with the influence of ageing taken into consideration. Mixture stripping, cracking and rutting resistances were evaluated by the means of Cantabro loss test, Semi-Circular Bend (SCB) test and Hamburg Wheel-Tracking (HWT) test, respectively. Both laboratory short-term ageing and long-term ageing were conducted and different ageing durations/temperatures were investigated. Results indicated that an unaged HCPMA mixture (7.5% SBS) has much improved overall performance over conventional modified mixture (4.5% SBS). However, it is also more ageing susceptible. All three types of performances evaluated in this study were negatively influenced by ageing. Stripping and rutting resistance were more sensitive to higher ageing temperatures while cracking resistance was sensitive to both higher ageing temperatures and longer ageing duration. Mixture rutting performance after ageing is seldom considered as a critical performance. However, in the case of HCPMA mixture, it may need extra attention and related specification should be developed. Moreover, binders extracted from the aged mixtures were examined and the results well agreed with the mixture ageing behavior except for the inconsistency between the 210°C_2 h aged mixture’s deepest rutting depth and its smallest Jnr3.2 value, which pointed out the possibility that Jnr3.2 parameter from MSCR may overestimate the contribution of binder elasticity on mixture rutting resistance.
تاثیر پیرسازی بر روی ترکیب آسفالت اصلاح‌شده با پلیمر بالا، ترک برداشتن و عملکرد شیار شدگی
خواص برجسته تقویت‌کننده تغییر یافته پلی مر با محتوای بالا (HCPMA)به طور گسترده‌ای شناخته شده‌است، اما تنها مطالعات پراکنده در مورد تاثیر پیرسازی بر خواص HCPMA وجود دارد و حتی تحقیقات کمتری در مورد این موضوع در سطح مخلوط بحث کرده‌اند.
این مطالعه به دنبال ارزیابی عملکرد مخلوط HCPMA با تاثیر پیرسازی است.
مقاومت تخلیه، ترک و برش به ترتیب با استفاده از تست اتلاف کانتابرو، تست برش نیمه حلقوی (SCB)و تست ردیابی چرخ هامبورگ (HWT)ارزیابی شدند.
هم پیرسازی کوتاه‌مدت آزمایشگاهی و هم پیرسازی طولانی‌مدت انجام شد و طول مدت / دمای مختلف پیرسازی مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج نشان داد که مخلوط بدون HCPMA (۷.۵ % SBS)عملکرد کلی را نسبت به مخلوط معمولی اصلاح‌شده (۴.۵ % SBS)بسیار بهبود بخشیده‌است.
با این حال، این بیماری بیشتر مستعد پیری است.
هر سه نوع عملکرد ارزیابی‌شده در این مطالعه به طور منفی تحت‌تاثیر پیر شدن قرار گرفتند.
مقاومت برش و برش نسبت به دماهای بالاتر پیری حساس‌تر بودند در حالی که مقاومت شکاف هم به دماهای بالاتر پیری و هم به طول عمر طولانی‌تر حساس بود.
عملکرد شکاف بعد از پیر شدن به ندرت به عنوان یک عملکرد مهم در نظر گرفته می‌شود.
با این حال، در مورد مخلوط HCPMA، ممکن است نیاز به توجه بیشتر داشته باشد و مشخصات مربوطه باید توسعه یابد.
علاوه بر این، نگهدارنده‌های استخراج‌شده از مخلوط‌های قدیمی بررسی شدند و نتایج به خوبی با رفتار پیری مخلوط به جز ناسازگاری بین عمق عمیق شیار شدگی مخلوط ۲۱۰ درجه سانتی گراد - ۲ ساعت و کوچک‌ترین Jnr۳.
۲ مقدار، که احتمال اینکه Jnr۳.
پارامتر ۲ از MSCR ممکن است سهم الاستیسیته کلاسور در مقاومت شیارافتادگی مخلوط را بیش از حد تخمین بزند.
ترجمه شده با 
- مقاله Civil and Structural Engineering
- ترجمه مقاله Civil and Structural Engineering
- مقاله مهندسی عمران و طراحی ساختار
- ترجمه مقاله مهندسی عمران و طراحی ساختار
ترجمه کنید