view in publisher's site
- خانه
- لیست مقالات
- چکیده
Self-regulation mechanisms in health behavior change: a systematic meta-review of meta-analyses, 2006–2017
ABSTRACTSelf-regulation is one primary mechanism in interventions for health behavior change and has been examined in numerous recent meta-analyses. This pre-registered meta-review (PROSPERO CRD42017074018) examined Mmeta-analyses of any intervention and health behavior/outcome were eligible if they quantitatively assessed self-regulation and appeared between January 2006 and August 2017. In total, 66 meta-analyses were ultimately eligible; 27% reported a protocol, 11% used GRADE; 58% focused on RCTs. Reviews satisfied only a moderate number of items on the AMSTAR 2 (M = 45.45%, SD = 29.57%). Only 6% of meta-analyses directly examined whether changes in self-regulation predicted the behavior change (i.e., self-efficacy and physical activity, l = 2; frequency of self-monitoring and goal attainment, l = 1; cognitive bias modification and addiction, l = 1). Meta-analyses more routinely assessed self-regulation by comparing the efficacy of intervention components (97%), such as those from behavior change taxonomies. Meta-analyses that focused on intervention components identified several as successful, including personalized feedback, goal setting, and self-monitoring; however, none were consistently successful in that each worked only for some health behaviors and with particular populations. Some components had inconclusive evidence, given that they were only examined in low- quality reviews. Future reviewers should utilize advanced methods to assess mechanisms, and study authors should report hypothesized mechanisms to facilitate synthesis.
مکانیزم‌های خود تنظیمی در تغییر رفتار سلامت: یک متا - مرور سیستماتیک فرا تحلیل‌ها، ۲۰۰۶ - ۲۰۱۷
چکیده خود - تنظیمی یکی از مکانیزم‌های اصلی در مداخلات برای تغییر رفتار سلامت است و در فراتحلیل‌های متعدد اخیر مورد بررسی قرار گرفته‌است.
این فراتحلیل از پیش ثبت‌شده (PROSPERO CRD۴۲۰۱۷۰۷۴۰۱۸)فرا تحلیل‌های هر گونه مداخله و رفتار / پیامد سلامت را مورد بررسی قرار داد اگر آن‌ها به طور کمی خود تنظیمی را ارزیابی کنند و بین ژانویه ۲۰۰۶ و آگوست ۲۰۱۷ ظاهر شوند.
در مجموع، ۶۶ متاآنالیز در نهایت واجد شرایط بودند؛ ۲۷ % یک پروتکل را گزارش دادند، ۱۱ % از گراده استفاده کردند؛ ۵۸ % بر روی RCT ها تمرکز داشتند.
بررسی‌ها تنها تعداد متوسطی از آیتم‌ها را در AMSTAR ۲ راضی کردند (M = ۴۵.۴۵ %، SD = ۲۹.۵۷ %).
تنها ۶ % متاآنالیز به طور مستقیم بررسی کردند که آیا تغییرات در خودتنظیمی، تغییر رفتار را پیش‌بینی می‌کنند (یعنی، خودکارآمدی و فعالیت فیزیکی،؛ فراوانی خودنظارتی و دستیابی به هدف،؛ اصلاح تعصب شناختی و اعتیاد،؛).
فرا تحلیل‌ها به طور معمول خود تنظیمی را با مقایسه کارایی اجزای مداخله (۹۷ %)، مانند آن‌هایی که از طبقه‌بندی‌های تغییر رفتار هستند، ارزیابی می‌کنند.
فرا تحلیل‌های متمرکز بر مولفه‌های مداخله چندین مورد از جمله بازخورد شخصی، تنظیم هدف، و خود - نظارتی را به عنوان موفق شناسایی کردند؛ با این حال، هیچ یک از آن‌ها به طور مداوم موفق نبودند که هر کدام تنها برای برخی از رفتارهای بهداشتی و با جمعیت‌های خاص کار کنند.
برخی از مولفه‌ها شواهد غیرقاطعی داشتند، با توجه به اینکه آن‌ها تنها در بررسی‌های با کیفیت پایین مورد بررسی قرار گرفتند.
منتقدان آینده باید از روش‌های پیشرفته برای ارزیابی مکانیسم‌ها استفاده کنند، و نویسندگان مطالعه باید مکانیسم‌های فرض شده را برای تسهیل سنتز گزارش دهند.
ترجمه شده با 
- مقاله Psychiatry and Mental health
- ترجمه مقاله Psychiatry and Mental health
- مقاله روان‌پزشکی و سلامت روان
- ترجمه مقاله روان‌پزشکی و سلامت روان
- مقاله Clinical Psychology
- ترجمه مقاله Clinical Psychology
- مقاله روان‌شناسی بالینی
- ترجمه مقاله روان‌شناسی بالینی
ترجمه کنید