view in publisher's site
- خانه
- لیست مقالات
- چکیده
Regenerative Wound Healing: The Role of Interleukin-10
Significance: Postnatal wounds heal with characteristic scar formation. In contrast, the mid-gestational fetus is capable of regenerative healing, which results in wound repair that is indistinguishable from uninjured skin. However, the underlying mechanisms of fetal regenerative phenotype are unknown.Recent Advances: The potent anti-inflammatory cytokine, interleukin-10 (IL-10), plays an essential role in the ability of the fetus to heal regeneratively and has been shown to recapitulate scarless healing in postnatal tissue. IL-10's ability to facilitate regenerative healing is likely a result of pleiotropic effects, through regulation of the inflammatory response, as well as novel roles as a regulator of the extracellular matrix, fibroblast cellular function, and endothelial progenitor cells. Overexpression of IL-10 using a variety of methods has been demonstrated to recapitulate the fetal regenerative phenotype in post-natal tissue, in conjunction with promising results of Phase II clinical trials using recombinant IL-10.Critical Issues: Successful wound healing is a complex process that requires coordination of multiple growth factors, cell types, and extracellular cellular matrix components. IL-10 has been demonstrated to be critical in the fetus' intrinsic ability to heal without scars, and, further, can induce scarless healing in postnatal tissue. The mechanisms through which IL-10 facilitates this regeneration are likely the result of IL-10's pleiotropic effects. Efforts to develop IL-10 as an anti-scarring agent have demonstrated promising results.Future Directions: Further studies on the delivery, including dose, route, and timing, are required in order to successfully translate these promising findings from in vitro studies and animal models into clinical practice. IL-10 holds significant potential as an anti-scarring therapeutic.
التیام یافتن احیا کننده: نقش بین سلولی ۱۰ -
اهمیت: زخم‌های پس از زایمان با تشکیل اسکار ویژه التیام می‌یابند.
در مقابل، جنین نیمه حاملگی قادر به ترمیم ترمیمی است که منجر به ترمیم زخم می‌شود که از پوست آسیب‌دیده غیرقابل‌تشخیص است.
با این حال، مکانیسم‌های اساسی فنوتیپ احیا کننده جنین ناشناخته هستند. پیشروی‌های مجدد: سیتوکین ضد التهابی قوی، اینترلوکین ۱۰ (IL - ۱۰)، نقش اساسی در توانایی جنین برای التیام بخشیدن به طور مجدد ایفا می‌کند و نشان‌داده شده‌است که التیام بدون زخم را در بافت پس از زایمان تکرار می‌کند.
توانایی IL - ۱۰s در تسهیل ترمیم رژنراتیو احتمالا ناشی از اثرات پلیوتروپیک، از طریق تنظیم پاسخ التهابی، و همچنین نقش‌های جدید به عنوان تنظیم‌کننده ماتریکس خارج سلولی، عملکرد سلولی فیبروبلاست، و سلول‌های پیش‌ساز اندوتلیال است.
بیان بیش از حد IL - ۱۰ با استفاده از روش‌های مختلف برای تکرار مجدد فنوتیپ رژنراتیو جنین در بافت پس از زایمان، همراه با نتایج امیدوار کننده مرحله ۲ آزمایش‌ها بالینی با استفاده از موارد نوترکیب IL-۱۰ نشان‌داده شده‌است.
مشخص شده‌است که IL - ۱۰ در توانایی ذاتی جنین برای التیام بدون زخم، حیاتی است و علاوه بر آن، می‌تواند موجب التیام بدون زخم در بافت پس از زایمان شود.
مکانیسم‌هایی که از طریق آن‌ها IL - ۱۰ این بازسازی را تسهیل می‌کند، احتمالا نتیجه اثرات پلیوتروپیک IL - ۱۰s هستند.
تلاش‌ها برای توسعه IL - ۱۰ به عنوان یک عامل ضد زخم نتایج امیدوار کننده‌ای را نشان داده‌است. جهت گیری آینده: مطالعات بیشتر در مورد تحویل، از جمله دوز، مسیر، و زمان‌بندی، به منظور ترجمه موفقیت‌آمیز این یافته‌های امیدبخش از مطالعات آزمایشگاهی و مدل‌های حیوانی به عمل بالینی مورد نیاز است.
اینترلوکین ۱۰ پتانسیل قابل‌توجهی به عنوان یک درمان ضد اسکار دارد.
ترجمه شده با 
- مقاله Emergency Medicine
- ترجمه مقاله Emergency Medicine
- مقاله طب اورژانس
- ترجمه مقاله طب اورژانس
- مقاله Critical Care and Intensive Care Medicine
- ترجمه مقاله Critical Care and Intensive Care Medicine
- مقاله مراقبت‌های ویژه و مراقبت‌های درمانی متمرکز
- ترجمه مقاله مراقبت‌های ویژه و مراقبت‌های درمانی متمرکز
ترجمه کنید