view in publisher's site
- خانه
- لیست مقالات
- چکیده
The relationship between an electronic mental health stigma campaign and suicidal thoughts and behaviours: a two-arm randomized controlled trial in the Australian construction industry
Abstract
Males employed in the construction industry are at greater risk of suicide than other employed males. It is plausible that a high level of stigma against mental health problems explains the elevated rates of suicide among this group. This study sought to test the effectiveness of an electronic mental health stigma intervention on suicide ideation, communication about suicide and attempts. Participants were randomly assigned to receive either a series of brief contact interventions over a 6-week period or a wait list control. Suicidal ideation, communication about suicide and suicide attempts were assessed using the Suicidal Behaviors Questionnaire-Revised at post-intervention. We used linear regression to assess effectiveness at post-intervention, adjusting for relevant covariates using both conventional methods and a propensity score approach. Results indicate that the intervention had no significant impact on suicidal thoughts, communication or suicide attempts. There was some indication that individuals in the intervention group reported a slight increase in attempts and communication about suicide. These observations underscore an urgent need for more research to understand the complex and nuanced relationship between stigma and suicide in non-clinical populations.
رابطه بین مبارزه الکترونیک سلامت روان و افکار و رفتارهای خودکشی: یک آزمایش کنترل‌شده تصادفی دو دستی در صنعت ساخت‌وساز استرالیا
واژه‌های غیرمستقیم: عنوان قهرمانی چکیده: طنز / شوخی: عنوان قهرمانی
نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که زنان شاغل در صنعت ساخت‌وساز در مقایسه با مردان شاغل در سایر صنایع در معرض خطر بیشتری برای خودکشی قرار دارند.
محتمل است که سطح بالایی از ننگ علیه مشکلات سلامت روانی، افزایش میزان خودکشی در میان این گروه را توضیح دهد.
این مطالعه به دنبال آزمون اثربخشی مداخله الکترونیک سلامت روان در رابطه با افکار خودکشی، ارتباط در مورد خودکشی و تلاش‌ها بود.
شرکت کنندگان به طور تصادفی برای دریافت یک سری مداخلات تماس کوتاه در یک دوره ۶ هفته‌ای یا یک کنترل لیست انتظار اختصاص داده شدند.
افکار خودکشی، ارتباط در مورد خودکشی و اقدام به خودکشی با استفاده از پرسشنامه رفتارهای خودکشی - که در مرحله بعد از مداخله اصلاح شد - مورد ارزیابی قرار گرفت.
ما از رگرسیون خطی برای ارزیابی اثربخشی در بعد از مداخله، تنظیم برای متغیرهای کمکی مربوطه با استفاده از هر دو روش مرسوم و رویکرد نمره گرایش استفاده کردیم.
نتایج نشان می‌دهد که مداخله تاثیر قابل‌توجهی بر افکار خودکشی، ارتباط و یا اقدام به خودکشی ندارد.
نشانه‌هایی وجود داشت مبنی بر اینکه افراد گروه مداخله افزایش اندکی را در تلاش‌ها و ارتباطات در مورد خودکشی گزارش کردند.
این مشاهدات بر نیاز فوری به تحقیقات بیشتر برای درک رابطه پیچیده و متنوع بین ننگ و خودکشی در جمعیت‌های غیر بالینی تاکید دارند.
CNN / jats: p.
ترجمه شده با 
ترجمه کنید