view in publisher's site
- خانه
- لیست مقالات
- چکیده
Is short‐term exposure to grass pollen adversely associated with lung function and airway inflammation in the community?
Abstract
Background
The association between grass pollen exposure and early markers of asthma exacerbations such as lung function changes and increase in airway inflammation is limited. We investigated the associations between short‐term grass pollen exposure and lung function and airway inflammation in a community‐based sample, and whether any such associations were modified by current asthma, current hay fever, pollen sensitization, age, and other environmental factors.
Methods
Cross‐sectional and short‐term analyses of data from the Melbourne Atopy Cohort Study (MACS) participants (n = 936). Lung function was assessed using spirometry. Airway inflammation was assessed by fractional exhaled nitric oxide (FeNO) and exhaled breath condensate pH and nitrogen oxides (NOx). Daily pollen counts were collected using a volumetric spore trap. The associations were examined by linear regression.
Results
Higher ambient levels of grass pollen 2 days before (lag 2) were associated with lower mid‐forced expiratory flow (FEF25%‐75%) and FEV1/FVC ratio (Coef. [95% CI] = −119 [−226, −11] mL/s and −1.0 [−3.0, −0.03] %, respectively) and also 3 days before (lag 3). Increased levels of grass pollen a day before (lag 1) were associated with increased FeNO (4.35 [−0.1, 8.7] ppb) and also at lag 2. Adverse associations between pollen and multiple outcomes were greater in adults with current asthma, hay fever, and pollen sensitization.
Conclusion
Grass pollen exposure was associated with eosinophilic airway inflammation 1‐2 days after exposure and airway obstruction 2‐3 days after exposure. Adults and individuals with asthma, hay fever, and pollen sensitization may be at higher risk.
آیا قرار گرفتن کوتاه‌مدت در معرض گرده‌ها با عملکرد ریه و التهاب راه هوایی در جامعه ارتباط معکوس دارد؟
چکیده
پس‌زمینه
ارتباط بین قرار گرفتن گرده‌ها و نشانگرهای اولیه تشدید آسم مانند تغییرات عملکرد ریه و افزایش التهاب راه هوایی محدود است.
ما ارتباط بین مواجهه کوتاه‌مدت با گرده علف و عملکرد ریه و التهاب راه هوایی در یک نمونه مبتنی بر جامعه را بررسی کردیم، و اینکه آیا چنین ارتباطی با آسم فعلی، تب یونجه فعلی، حساسیت گرده، سن، و دیگر عوامل محیطی تغییر یافته‌است یا خیر.
روش‌ها
تحلیل‌های مقطعی و کوتاه‌مدت داده‌های شرکت کنندگان در مطالعه راهنمای Atopy ملبورن (MACS)(n = ۹۳۶).
عملکرد ریه با استفاده از اسپیرومتری ارزیابی شد.
التهاب راه هوایی توسط نیتریک اکساید بازدم جزیی (FeNO)و میعانات تنفسی، PH و اکسیده‌ای نیتروژن (NOx)ارزیابی شد.
شمارش گرده روزانه با استفاده از تله حجمی اسپور جمع‌آوری شد.
این همبستگی‌ها با رگرسیون خطی بررسی شدند.
نتایج
سطوح بالاتر محیط دانه گرده علف ۲ روز قبل از (تاخیر ۲)با جریان بازدمی میانه اجباری پایین‌تر (FEF۲۵ % -۷۵ %)و نسبت FEV۱ / FVC (Coef مرتبط بود.
[ ۹۵ % CI ] = -۱۱۹ [ به ترتیب -۲۲۶، -۱۱ ] mL / s و -۱.۰ [ -۳.۰، -۰.۰۳ ] %)و همچنین سه روز قبل (تاخیر ۳).
افزایش سطح دانه گرده چمن یک روز قبل (تاخیر ۱)با افزایش FeNO (۴.۳۵ [ -۰.۱، ۸.۷ ] ppb)و همچنین با تاخیر ۲ همراه بود.
در بزرگسالان مبتلا به آسم، تب یونجه و حساسیت به گرده، ارتباط معکوس بین گرده و نتایج چندگانه بیشتر بود.
نتیجه‌گیری
قرار گرفتن در معرض گرده‌ها با التهاب تنفسی ائوزینوفیلیک ۱ - ۲ روز بعد از قرار گرفتن در معرض گاز و انسداد راه هوایی ۲ - ۳ روز بعد از قرار گرفتن در معرض گاز همراه بود.
بزرگسالان و افراد مبتلا به آسم، تب یونجه و حساسیت به گرده ممکن است در معرض خطر بیشتری باشند.
ترجمه شده با 
- مقاله Immunology
- ترجمه مقاله Immunology
- مقاله ایمنی‌شناسی
- ترجمه مقاله ایمنی‌شناسی
- مقاله Immunology and Allergy
- ترجمه مقاله Immunology and Allergy
- مقاله ایمنی‌شناسی و آلرژی
- ترجمه مقاله ایمنی‌شناسی و آلرژی
ترجمه کنید