view in publisher's site
- خانه
- لیست مقالات
- چکیده
Who uses ride‐hailing? Policy implications and evidence from the Greater Toronto and Hamilton Area
Abstracten
While many are eager to guide policy decisions on ride‐hailing, understanding the broader social and travel implications hinges on local contexts. Towards providing policy guidance in the Canadian context, this paper explores how mobility sub‐markets are related to ride‐hailing use in the Greater Toronto and Hamilton Area. Using data from a 2018 travel survey, cluster analysis is used to identify four traveller sub‐markets which are compared with ride‐hailing use. The first comprises “multi‐modalists,” who are younger, mobile, educated, and represent the largest group of ride‐hailing users. Second are users in two auto‐oriented markets—“private modalists” and “auto dependents”—who are older and least likely to engage in ride‐hailing. Finally, “low‐mobility travellers” are the most socio‐economically vulnerable and have lower household incomes, lower education attainment, lower likelihoods of being employed, fewer cars per household, and the highest reliance on public transportation among users in the traveller sub‐markets. Nevertheless, this group represents the second largest market for ride‐hailing, which fills a mobility gap in the absence of auto access. Understanding the social and travel behaviour implications from ride‐hailing is important towards crafting context‐appropriate public policy. Results from this study suggest that ride‐hailing is primarily used by those who are already highly mobile (multi‐modalists) and those who are most vulnerable (low‐mobility travellers).
چه کسی از فریاد زدن استفاده می‌کند؟
چکیده
در حالی که بسیاری مشتاق هستند تا تصمیمات سیاسی در مورد سواری را هدایت کنند، درک مفاهیم اجتماعی و سفر وسیع‌تر منوط به زمینه‌های محلی است.
این مقاله به منظور ارایه راهنمایی سیاستی در زمینه کانادا، به بررسی این موضوع می‌پردازد که چگونه بازارهای فرعی سیار با استفاده از سواری در تورنتو بزرگ و منطقه همیلتون مرتبط هستند.
با استفاده از داده‌های حاصل از بررسی سفر ۲۰۱۸، تحلیل خوشه‌ای برای شناسایی چهار زیر بازار مسافرتی مورد استفاده قرار می‌گیرد که با استفاده از پوشش سفر مقایسه می‌شوند.
اولی شامل "چند مدگرا" است که جوان‌تر، متحرک، تحصیل‌کرده و نماینده بزرگ‌ترین گروه کاربران سواری هستند.
دوم، کاربران در دو بازار خودمحور - "مدل گرایان خصوصی" و "افراد وابسته به اتومبیل" - که مسن‌تر هستند و احتمال کمتری برای شرکت در سواری دارند.
در نهایت، "مسافران کم‌تحرک" از نظر اجتماعی - اقتصادی آسیب‌پذیرتر بوده و دارای درآمد کم‌تر خانوار، سطح تحصیلات پایین‌تر، شانس کم‌تر برای استخدام شدن، تعداد اتومبیل کم‌تر در هر خانوار، و بیش‌ترین اعتماد به حمل و نقل عمومی در میان کاربران در میان زیر بازارهای مسافرتی هستند.
با این وجود، این گروه دومین بازار بزرگ سواری را نشان می‌دهد، که شکاف تحرک پذیری را در غیاب دسترسی خودکار پر می‌کند.
درک مفاهیم رفتار اجتماعی و سفر از خودگذشتگی برای ایجاد زمینه سیاست عمومی مناسب مهم است.
نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که عرق‌کشی در درجه اول توسط کسانی که بسیار متحرک هستند (چند مدل گرا)و کسانی که بسیار آسیب‌پذیر هستند (مسافران با تحرک کم)مورد استفاده قرار می‌گیرد.
ترجمه شده با 
- مقاله Earth-Surface Processes
- ترجمه مقاله Earth-Surface Processes
- مقاله فرایندهای سطح زمین
- ترجمه مقاله فرایندهای سطح زمین
- مقاله Geography, Planning and Development
- ترجمه مقاله Geography, Planning and Development
- مقاله جغرافیا، برنامه‌ریزی و توسعه
- ترجمه مقاله جغرافیا، برنامه‌ریزی و توسعه
ترجمه کنید