view in publisher's site
- خانه
- لیست مقالات
- چکیده
Stress management in aquaculture: a review of dietary interventions
Abstract
Over the last few decades, the demand-driven growth in aquaculture has been tremendous due to development and adoption of cutting-edge technologies and production systems such as intensification and high input aquaculture. This growth, however, has witnessed an insurgence of various environmental and husbandry-related stressors posing major challenges to the aquaculture sector limiting its further expansion worldwide. These stressful conditions impair the health of cultured animals and predispose them to diseases resulting in economic losses. Hence, optimizing the stress resilience of the cultured species is paramount to ensure sustainable development of aquaculture sector. Addressing the concerns of stress mitigation in aquaculture, a plethora of research investigations have been intensively carried out all over the world targeting the management of cultured environment as well as cultured species. Among various mitigation strategies, dietary interventions appear to be pliable and a sustainable approach to develop immunocompetence and stress resistance in fish as requirement of several nutrients may increase under stressful conditions. The suboptimal and/or excessive levels of several essential and non-essential nutrients modulate the immune response and stress/disease resistance. Hence, the present review is an inclusive and informative compilation of dietary interventions for management of stress in aquaculture. This review highlights the stress-mitigating roles of different nutritive and non-nutritive compounds/additives such as amino acids, essential fatty acids, phospholipids, vitamins, minerals, carotenoids, different synthetic chemicals and biological derivatives from bacteria, yeast, fungi, algae, plants and animals as a promising stress management strategy to enhance the overall performance of the cultured species.
مدیریت استرس در آبزی‌پروری: مروری بر مداخلات غذایی
چکیده
در طول چند دهه گذشته، رشد تقاضا محور در آبزی‌پروری به دلیل توسعه و پذیرش فن‌آوری‌های پیشرفته و سیستم‌های تولید مانند پرورش آبزیان با ورودی بالا، بسیار زیاد بوده‌است.
با این حال، این رشد شاهد افزایش عوامل استرس زای مختلف زیست‌محیطی و کشاورزی بوده‌است که چالش‌های عمده‌ای را برای بخش آبزی‌پروری ایجاد می‌کند که گسترش بیشتر آن را در سراسر جهان محدود می‌کند.
این شرایط استرس زا سلامت حیوانات پرورشی را مختل می‌کند و آن‌ها را مستعد بیماری‌هایی می‌کند که منجر به ضررهای اقتصادی می‌شوند.
از این رو، بهینه‌سازی تاب آوری استرس گونه‌های کشت شده برای اطمینان از توسعه پایدار بخش آبزی‌پروری بسیار مهم است.
با توجه به نگرانی‌های کاهش استرس در آبزی‌پروری، تعداد زیادی از تحقیقات به طور گسترده در سراسر جهان با هدف مدیریت محیط کشت و نیز گونه‌های کشت شده انجام شده‌است.
در میان استراتژی‌های مختلف کاهش، به نظر می‌رسد که مداخلات غذایی انعطاف‌پذیر باشند و یک رویکرد پایدار برای توسعه صلاحیت ایمنی و مقاومت در برابر استرس در ماهی به عنوان نیاز به مواد مغذی متعدد ممکن است تحت شرایط استرس زا افزایش یابد.
سطوح زیر بهینه و / یا بیش از حد چندین ماده مغذی ضروری و غیر ضروری پاسخ ایمنی و مقاومت استرس / بیماری را تعدیل می‌کنند.
از این رو، مطالعه حاضر یک مجموعه جامع و آموزنده از مداخلات غذایی برای مدیریت استرس در آبزی‌پروری است.
این بررسی نقش کاهش استرس ترکیبات / افزودنی‌های مغذی و غیر مغذی مختلف مانند آمینو اسیدها، اسیده‌ای چرب ضروری، فسفولیپیدها، ویتامین‌ها، مواد معدنی، کارتنوئیدها، مواد شیمیایی مصنوعی و مشتقات زیستی مختلف از باکتری‌ها، مخمرها، قارچ‌ها، جلبک‌ها، گیاهان و حیوانات را به عنوان یک استراتژی مدیریت استرس امیدوار کننده برای افزایش عملکرد کلی گونه‌های کشت شده برجسته می‌کند.
ترجمه شده با 
- مقاله Management, Monitoring, Policy and Law
- ترجمه مقاله Management, Monitoring, Policy and Law
- مقاله مدیریت، نظارت، سیاست و قانون
- ترجمه مقاله مدیریت، نظارت، سیاست و قانون
- مقاله Aquatic Science
- ترجمه مقاله Aquatic Science
- مقاله علوم آبی
- ترجمه مقاله علوم آبی
- مقاله Ecology
- ترجمه مقاله Ecology
- مقاله بوم‌شناسی (اکولوژی)
- ترجمه مقاله بوم‌شناسی (اکولوژی)
ترجمه کنید